Rudolf Mildner – austriacko-niemiecki zbrodniarz hitlerowski, jako szef Gestapo w rejencji Katowice przewodniczył sesjom sądu doraźnego w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Był członkiem NSDAP i SS . Miał stopień SS-Standartenführera.
Z wykształcenia był doktorem prawa. Członek NSDAP od 1931 i SS od 1935. Pracę w policji niemieckiej rozpoczął w 1932, a od 1937 pełnił służbę w monachijskim Gestapo, następnie był od 1939 szefem Gestapo w Chemnitz. Równocześnie od 1939 pracował w SD-Hauptamt. W latach 1941–1943 Mildner był szefem Gestapo w rejencji katowickiej w okupowanej Polsce. Odwołany został na jesieni 1943 z powodu konfliktu z jednym z prokuratorów.
Mildnerowi podlegał Wydział Polityczny w Auschwitz-Birkenau, odpowiedzialny za prowadzenie zagłady Żydów i inne zbrodnie popełniane na więźniach obozu. Mildner był także przewodniczącym sądu doraźnego , który odbywał swoje posiedzenia w bloku 11 obozu oświęcimskiego. Posiedzenia tego sądu, urągające najbardziej nawet elementarnym zasadom wymiaru sprawiedliwości, prowadziły w praktyce do wydawania wyłącznie wyroków śmierci wobec Polaków zatrzymanych za jakąkolwiek działalność uznaną za „wrogą wobec III Rzeszy”. Wyroki wykonywano natychmiast przez strzał w potylicę pod tzw. Ścianą Śmierci przy bloku 11.
Sposób prowadzenia przez Mildnera posiedzeń sądu doraźnego opisał członek załogi Auschwitz esesman Perry Broad:
Według Broada, Mildner szczególnie maltretował psychicznie kobiety, opowiadając im z drastycznymi szczegółami, w jaki sposób zaraz zostaną zastrzelone.
Następnie Mildner był szefem SD i Policji Bezpieczeństwa w okupowanej Danii. Pod koniec wojny powrócił do pracy w RSHA. Po upadku III Rzeszy został schwytany przez Amerykanów, ale zwolniono go z obozu jenieckiego w 1949. Mildner zbiegł następnie do Argentyny. Sprawa miejsca jego pobytu było omawiane podczas procesu Adolfa Eichmanna w Jerozolimie w 1961. Ostatecznie Mildner nigdy nie poniósł odpowiedzialności za swoje zbrodnie i zmarł w Argentynie w latach 60. .
Wikipedia
✵
10. Lipiec 1902