Romuald Jan Hube , polski historyk i prawnik, członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.
Ojciec Romualda, Michał Hube, pochodził ze Złotowa i w chwili urodzenia syna był urzędnikiem sądowym w służbie pruskiej, w inkwizytoracie warszawskim. Dziad Romualda, Jakub Hube za czasów przedrozbiorowych sprawował w Bydgoskiem funkcję urzędnika sądowego Rzeczypospolitej.
Romuald studiował w Krakowie, Warszawie i Berlinie. W czasie powstania listopadowego w 1831 roku pisał artykuły do związanego z Aleksandrem Wielopolskim dziennika Zjednoczenie. W latach był profesorem prawa karnego na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, od 1834 członek, później od 1856 prezes komisji petersburskiej dla ustawodawstwa Królestwa Kongresowego. Był współzałożycielem "Themis Polskiej" . Od roku 1843 do 1845 pełnił urząd profesora uniwersytetu petersburskiego. Wykładał tam prawo polskie, kanoniczne, karne i administracyjne, w latach późniejszych członek Rady Stanu Królestwa Polskiego. Opracował karny kodeks i procedurę dla Królestwa Polskiego. Napisał szereg prac z wielu dziedzin prawa. Główne to: "Prawo polskie w wieku trzynastym" , "Prawo polskie czternastego wieku. Ustawodawstwo Kazimierza Wielkiego" , "Historia praw karnych słowiańskich. Historia prawa karnego ruskiego" . Wydania zbiorowe ukazały się 1905 w 2 tomach.
Został pochowany na cmentarzu powązkowskim w Warszawie .
Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Włodzimierza 2 klasy, Orderem Świętej Anny 1 klasy, Orderem Świętego Stanisława 1 klasy, odznaką XXV lat nieskazitelnej służby.
Wikipedia