Paweł Grabowski cytaty

Paweł Grabowski herbu Oksza – generał wojsk polskich, generał-komendant wojsk litewskich, starosta wołkowyski.

Był synem Jana Jerzego, i Joanny z Gruszczyńskich, generała wojsk koronnych i jazdy litewskiej. Oboje rodzice byli wyznania ewangelicko-reformowanego .

W 1771 wraz z bratem Stefanem Kazimierzem wstąpił do korpusu kadetów w Warszawie, gdzie przebywał do 1775. W 1781 został członkiem loży masońskiej Dobry Pasterz. W 1784 mianowany generałem inspektorem wojska litewskiego oraz starostą wołkowyskim. Był oficerem wojska francuskiego, następnie podpułkownikiem i pułkownikiem 5. regimentu piechoty litewskiej . Poseł na sejm 1784 roku oraz na Sejm Czteroletni. Był członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej. W 1789 otrzymał Order Świętego Stanisława. Walczył w stopniu generała w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 dowodząc 3. regimentem pieszym litewskim. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari.

W powstaniu kościuszkowskim otrzymał 16 maja 1794 patent generała lejtnanta. Dowodził 5. regimentem litewskim, a następnie dywizją litewską . 26 czerwca wziął udział w przegranej bitwie pod Sołami. Do 30 czerwca jego zgrupowanie znajdowało się w korpusie gen. Antoniego Chlewińskiego, później połączył się wraz z Chlewińskim z Dywizją Karola Sierakowskiego. 5 sierpnia objął samodzielne dowództwo dywizji na Polesiu. Na początku sierpnia 1794 był tymczasowym dowódcą obrony Wilna, a po upadku powstania na Litwie organizował armię litewską w okolicach Bielska. Następnie dowodził dywizją w ramach korpusu Mokronowskiego. Zginął prawdopodobnie 4 listopada 1794 w czasie rosyjskiego szturmu Pragi, jednak według informacji króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego, 8 marca 1795 złożył przysięgę wierności Nikołajowi Repninowi.

Z małżeństwa z Ludwiką z Tyzenhauzów nie pozostawił potomstwa. Jego brat Jerzy Franciszek także był generałem powstania kościuszkowskiego.

✵ 1759 – 4. Listopad 1794