Paul Vitz cytaty

„Psychologia humanistyczna może być zupełnie bezużyteczna jako odpowiedź na kryzys wywołany przez pokusę trybalizmu. W końcu opiera się on na osobowym relatywizmie moralnym, w którym każde ego jest jak suwerenne plemię. Od samoaktualizacji poczynając, a na klaryfikacji wartości kończąc, logiczną konsekwencją relatywizmu współczesnego i świeckiego społeczeństwa jest anarchia społeczna. Wybierz swoje własne wartości, kieruj się swoim własnym dobrem i zapomnij o wszystkich. Nie pozwól, by ktokolwiek narzucał ci swoje zdanie!”

„Kiedy się osiąga czterdziestkę, świat kariery traci swój powab.
Spadek atrakcyjności karieryzmu wynika po części z zaniku innych, wyższych i stanowiących wsparcie ideałów. Uniwersytety, będące ośrodkami wartości selfistycznych, nierealistycznie zachęcają do kariery z pragmatycznego powodu: rozpaczliwie potrzebują nowych studentów, żeby nie zbankrutować. Lecz uniwersytety zarazem zdyskredytowały i obaliły wszystkie inne ideały.”

„Psychologia selfistyczna nie rozwija się zgodnie z wymogami tradycyjnej nauki, w której kolejne odkrycia i coraz bardziej precyzyjne pojęcia pozwalają kolejnej generacji opierać się na pracy generacji poprzedniej. Zamiast tego teorie „ja” obróciły się w popularne i skomercjalizowane ideologie, operujące pojęciami o wiele bardziej niejasnymi i rozmytymi niż te sprzed czterdziestu laty.”

„Stworzenie przez selfizm ideologii wrogiej dyscyplinie, posłuszeństwu i odraczaniu gratyfikacji okazało się pożyteczne ze względu na wzrastające zapotrzebowanie gospodarek zachodnich na konsumentów. Podkreślanie znaczenia stałego poszukiwania nowych doświadczeń, przy jednoczesnym odrzucaniu hamowania i tłumienia dążeń, było prawdziwym dobrodziejstwem dla przemysłu stojącego za reklamami. Doświadczał on bowiem malejącej skuteczności odwoływania się jedynie do statusu społecznego czy samej jakości produktu. Większość haseł i sloganów selfizmu doskonale nadaje się do reklam: Zrób to teraz! Zdobądź nowe doświadczenie! Jesteś tego wart!”

„Mówiąc ogólnie, selfistyczna teoria kładzie nacisk na wyizolowane, świadome „ja” jedynego sędziego, który mówi, co „ja” ma cenić i jak powinno działać. Takie podejście z konieczności prowadzi do zamiany wyższych ideałów na zracjonalizowany egoizm, przesiąknięty narcyzmem. Wrogość wobec tradycji i innych autorytetów wydaje się prowadzić do podobnych skutków.”

„Nie wydaje się bowiem, aby miało duże znaczenie to, czy terapeuta jest freudystą, neofreudystą, zwolennikiem Junga, psychologii humanistycznej czy reprezentuje podejście eklektyczne. Rezultaty badań wyraźnie wskazują, że korzyści z psychoterapii mają źródło w czynnikach obecnych we wszystkich rodzajach terapii.”