Muhammad Ibn Battuta cytaty

ʾAbū ʿAbdallāh Muḥammad Ibn Baṭūṭa, zwany również Ibn Battuta, Ibin Batuta, arab.:أبو عبد الله محمد ابن بطوطة – pochodzący z Tangeru podróżnik, uważany za ostatniego z wybitniejszych geografów arabskich późnego średniowiecza.

W Tangerze odebrał wykształcenie z dziedziny prawa muzułmańskiego. Następnie odbył liczne podróże, którymi zyskał sobie przydomek Rahhalat al-asr .

W 1325 rozpoczął pielgrzymkę do Mekki, w czasie której zwiedził Egipt, Syrię i Arabię. Po odwiedzeniu Mekki udał się do Zanzibaru i innych miejsc we wschodniej Afryce. Następnie drogą morską dotarł do Persji, a stąd przez Arabię, Syrię i Azję Mniejszą dotarł nad Morze Czarne. Stąd udał się przez stepy południowej Rosji do doliny Wołgi i dotarł do Bułgaru. Dalsze trasa jego podróży wiodła przez Bucharę, Samarkandę, Kabul, do Delhi – gdzie przez pewien czas był sędzią . Następnie przebywał rok na Malediwach , skąd udał się przez Sumatrę, Wietnam do Chin. Tu dotarł do Yanjing – dzisiejszego Pekinu. Droga powrotna wiodła przez Cejlon, Persję, Egipt. Podróż zakończył w roku 1349.

Kolejny etap jego podróży prowadził do arab. Hiszpanii, na Sardynię i poprzez Saharę w głąb Afryki, aż do Timbuktu, skąd powrócił do Fezu.

Według współczesnych obliczeń przemierzył, jadąc i idąc, blisko 120 tysięcy kilometrów . Wędrówki te trwały ponad ćwierć wieku – 1325 do 1354. Ich owocem była obszerna praca pt. Tuhfat an-nuzzar fi gharaib al-amsar wa’adżaib al asfar , zredagowana pod jego osobistym nadzorem przez sekretarza Batutty Ibn Dżuzaja w końcu roku 1355. Autor stwierdził w niej, że zwiedził cały świat, jednakże w rzeczywistości nie znalazł się w chrześcijańskiej części zachodniej Europy, co świadczy o tym, jak niewiele znaczyła ona wówczas dla świata muzułmańskiego. Najbardziej znamienną cechą tej relacji jest przewaga opisów stosunków społecznych nad opisami krajów. Dzieło daje pełny obraz społeczności muzułmańskiej XIV wieku widziany oczami przeciętnego przedstawiciela kultury arabskiej tego czasu. Niektóre części pracy są uzupełnieniem wiadomości o Azji zawartych w Opisaniu świata Marca Polo. Dzieło Batutty było niejednokrotnie wydawane i tłumaczone w Europie, m.in. w 1962 r. zostało przełożone na język polski pt. Osobliwości miast i dziwy podróży 1325-1354.

Jego imieniem nazwano krater na Księżycu oraz jedną ze stacji pierwszej linii metra w Dubaju. Wikipedia  

✵ 24. Luty 1304 – 1377
Muhammad Ibn Battuta Fotografia
Muhammad Ibn Battuta: 13   Cytatów 0   Polubień

Muhammad Ibn Battuta: Cytaty po angielsku

“[Ibn Battuta’s description of the preparation of samosa would make one’s mouth water even today:] “Minced meat cooked with almond, walnut, pistachios, onion and spices placed inside a thin bread and fried in ghee.””

Quoted from Lal, K. S. (1992). The legacy of Muslim rule in India. New Delhi: Aditya Prakashan. Chapter 1
Travels in Asia and Africa (Rehalã of Ibn Battûta)

“One day I rode in company with ‘Alã-ul-mulk and arrived at a plain called Tarna at a distance of seven miles from the city. There I saw innumerable stone images and animals, many of which had undergone a change, the original shape being obliterated. Some were reduced to a head, others to a foot and so on. Some of the stones were shaped like grain, wheat, peas, beans and lentils. And there were traces of a house which contained a chamber built of hewn stone, the whole of which looked like one solid mass. Upon it was a statue in the form of a man, the only difference being that its head was long, its mouth was towards a side of its face and its hands at its back like a captive’s. There were pools of water from which an extremely bad smell came. Some of the walls bore Hindî inscriptions. ‘Alã-ul-mulk told me that the historians assume that on this site there was a big city, most of the inhabitants of which were notorious. They were changed into stone. The petrified human form on the platform in the house mentioned above was that of their king. The house still goes by the name of ‘the king’s house’. It is presumed that the Hindî inscriptions, which some of the walls bear, give the history of the destruction of the inhabitants of this city. The destruction took place about a thousand years ago…”

Lahari Bandar (Sindh) . The Rehalã of Ibn Battûta translated into English by Mahdi Hussain, Baroda, 1967, p. 10.
Travels in Asia and Africa (Rehalã of Ibn Battûta)