Monteskiusz: Na czasie cytaty (strona 4)

„Nie jest wcale konieczne, aby wielkie zdarzenia miały za źródło wielkie przyczyny.”

„Nie być kochaną – to nieszczęście, nie być już kochaną – to zniewaga.”

„Towarzystwo kobiet psuje obyczaje i wyrabia smak.”

„Im mniej ludzie myślą, tym więcej mówią.”

„Jeśli chciałoby się być tylko szczęśliwym, cel osiągnie się szybko, jednak chciałoby się być szczęśliwszym niż inni. A to trudne, ponieważ zwykle uważamy ich za szczęśliwszych, niż są w rzeczywistości.”

„Zaobserwowałem, że aby osiągnąć coś na tym świecie, trzeba udawać głupiego.”

„Człowiek wyrzeka się swych błędów najpóźniej, jak może.”

„Kiedy w jednej i tej samej osobie lub w jednym i tym samym ciele władza prawodawcza zespolona jest z wykonawczą, nie ma wolności. (…) nie ma również wolności, jeśli władza sędziowska nie jest oddzielona od prawodawczej i wykonawczej.”

„Wszystko, co prawo nazwie karą, jest w istocie karą.”

„To nieszczęście, że tak mały odstęp dzieli czas, gdy jesteśmy zbyt młodzi, od czasu, gdy jesteśmy zbyt starzy.”

„Ambicja książąt nie jest nigdy tak niebezpieczna, jak nikczemność doradców.”

„Zraniona miłość może wywołać takie same skutki co nienawiść.”

„Nie można sobie wyobrazić aby Bóg w swej nieskończonej mądrości umieścił duszę, a zwłaszcza duszę dobrą w czarnym ciele. Niepodobna jest, abyśmy przypuszczali, że to są ludzie…”

„Wolność to dobro, które umożliwia korzystanie z innych dóbr.”

„Prawa natykają się zawsze na namiętności i na przesądy prawodawcy. Czasami przechodzą przez nie i barwią się od nich; czasem utkwią w nich i wrosną w nie.”