Martha Nussbaum cytaty

Martha Nussbaum z domu Craven – amerykańska filozof i etyk.

Po szkole uczęszczała do Wellesley College. Studiowała filologię klasyczną i nauki teatralne na Uniwersytecie Nowojorskim. Udzielała się artystycznie, zagrała w spektaklach teatralnych. Studia kontynuowała na Uniwersytecie Harvarda.

W 1975 roku otrzymała stopień doktora filozofii na podstawie pracy poświęconej Arystotelesowi, obronionej pod kierunkiem profesora G.E.L. Owena.

Pracowała w Harvardzie na stanowisku asystenta profesora. W 1985 roku otrzymała nominację Brown University na profesora filozofii, filologii starożytnej i nauk o literaturze. Wydała wówczas swoją pierwszą książkę poświęconą etyce: The Fragility of Goodness. Od połowy lat 80. angażowała się w prace organizacji międzynarodowych. Interesowała się opracowaniem wskaźnika rozwoju społecznego. Na początku lat 90. opublikowała Aristotelian Social Democracy, The Quality of Life oraz Woman, Culture and Development. W roku 1990 otrzymała nagrodę Brandeis Creative Arts Award.

W 1995 roku przeniosła się do Chicago, gdzie zaproponowano jej stanowisko profesor prawa i etyki na University of Chicago. Od tamtego czasu rozwija swoją bogatą twórczość. Zajmuje się zjawiskami dyskryminacji, seksualności, praw człowieka i ludzkiej godności, a także roli religii. Sformułowała listę dziesięciu podstawowych ludzkich możliwości, w tym życia, zdrowia fizycznego, integralności cielesnej, emocji oraz relaksu. Podkreślała rolę edukacji humanistycznej w globalnym, technokratycznym świecie. W wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” z czerwca 2008 roku użyła znamiennego twierdzenia: Tradycja to dyktatura starców. Jest członkiem wielu towarzystw naukowych i organizacji społecznych.

W 2016 została nagrodzona Nagrodą Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii Wikipedia

✵ 6. Maj 1947

Martha Nussbaum: Cytaty po angielsku

“When I arrived at Harvard in 1969, my fellow first-year graduate students and I were taken up to the roof of the Widener Library by a well-known professor of classics. He told us how many Episcopal churches could be seen from that vantage point. As a Jew (in fact a convert from Episcopalian Christianity), I knew that my husband and I would have been forbidden to marry in Harvard's church, which had just refused to accept a Jewish wedding. As a woman I could not eat in the main dining room of the faculty club, even as a member's guest. Only a few years before, a woman would not have been able to use the undergraduate library. In 1972 I became the first female to hold the Junior Fellowship that relieved certain graduate students from teaching so that they could get on with their research. At that time I received a letter of congratulation from a prestigious classicist saying that it would be difficult to know what to call a female fellow, since "fellowess" was an awkward term. Perhaps the Greek language could solve the problem: since the masculine for "fellow" in Greek was hetairos, I could be called a hetaira. Hetaira, however, as I knew, is the ancient Greek word not for “fellowess” but for “courtesan.””

Help us translate this quote

Martha C. Nussbaum

[Martha C. Nussbaum, Cultivating Humanity, https://books.google.com/books?id=V7QrAwAAQBAJ&pg=PA6, 1 October 1998, Harvard University Press, 978-0-674-73546-0, 6–7]