Marta Wyka cytaty

Marta Wyka – historyk literatury i krytyk literacki.

Córka prof. Kazimierza Wyki i Jadwigi . Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1959 otrzymała razem z Anną Micińską I nagrodę na IX Ogólnopolskim Zjeździe Młodych Polonistów we Wrocławiu za referat Mit, mitotwórstwo i Słowacki, wydrukowany w 1960 w skróconej formie na łamach „Życia Literackiego” . Studia ukończyła w 1963, następnie podjęła pracę W Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W 1963 podjęła studia doktoranckie w Instytucie Badań Literackich PAN, zakończone obroną pracy doktorskiej w 1968. Od 1968 pracowała na Uniwersytecie Jagiellońskim, kolejno jako adiunkt , docent , od 1990 jako profesor. Była założycielem i w latach 1999-2009 kierownikiem Katedry Krytyki Współczesnej Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego . Zajmuje się przede wszystkim literaturą przełomu modernistycznego, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesnością. Jest redaktorem naczelnym dwumiesięcznika "Dekada Literacka" .

Należała do Związku Literatów Polskich , jest członkiem Polskiego PEN Clubu , Stowarzyszenia Pisarzy Polskich , Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków . Była członkiem jury Nagrody Literackiej „Nike” i Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego.

W 1997 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W czerwcu 2007 – za książkę Przypisy do życia – otrzymała Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2008 została uhonorowana Nagrodą Miasta Krakowa w dziedzinie nauki i techniki. Wikipedia

✵ 7. Styczeń 1938

Marta Wyka: 3 Cytaty 0 Polubień

Marta Wyka słynne cytaty

„Potem podawała obiad, ojciec najbardziej lubił sznycle. Można powiedzieć, że lubił wyłącznie sznycle, i jeszcze zupę pomidorową. Jedzenie interesowało go równie mało, jak własność. Zapytywany, już później i przy różnych okazjach, kiedy to bywał na uroczystych kolacjach i obiadach, a więc zapytywany przez córki – a co jadłeś, odpowiadał: no, sznycle. I dodawał po namyśle: i pomidorową, oczywiście.”

Marta Wyka

Wątki biograficzne

„Starsi państwo mile przyjęli młodą kobietę, ale rozmowa jakoś się nie kleiła. Skonfundowani zabrali mnie na przejażdżkę samochodową. Uznali zapewne, że dla obywatelki PRL-u będzie to wystarczająca atrakcja.”

Marta Wyka

Wątki biograficzne

„Dla kogo więc to piszę? Myślę, że przede wszystkim dla siebie, czuję się już trochę zmęczona własną pamięcią, a czasem wydaje mi się, iż coś zasługuje jednak na przechowanie w piśmie. Nie jestem ogniwem znamienitego rodu. Ta historia będzie zapewne krótka i wiadomo, iż na mnie się skończy. Dziwna historia, epizod bez przyszłości.”

Marta Wyka

Wątki biograficzne