Mariusz Grzegorzek: Teatr

Mariusz Grzegorzek jest polski reżyser teatralny i filmowy. Odkryj ciekawe cytaty na temat teatr.
Mariusz Grzegorzek: 17   Cytatów 0   Polubień

„(…) coraz bardziej nuży mnie teatr hołdujący „czwartej ścianie”, oferujący iluzję rzeczywistości, psychologicznej głębi, spójnych opowieści rysowanych gęstą kreską, w dużej rozdzielczości. Wielość postaci w jednym aktorze daje sugestywny efekt.”

Mariusz Grzegorzek

Źródło: Leszek Karczewski, „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 20 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/forma.htm

O rzeczywostości

„Film to cyrk na kółkach. Nigdy nie miałem problemu z opanowanie sytuacji na planie. Po prostu jestem silną osobowością. Teraz jednak nie mam za bardzo ochoty na ciągłe zmaganie się z ludźmi. Film jest związany z kasą. Nawet w tej biednej i smutnej Polsce jest otoczony gromadą hien, które ciągle mówią o forsie. Nie ma warunków, by pracować jak człowiek z człowiekiem. W teatrze jest większy komfort pracy. Tam mogę nawiązać prawdziwy dialog. Tu znalazłem poczucie sensownej i rzetelnej pracy.”

Mariusz Grzegorzek

Źródło: Leszek Karczewski, „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 21 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wewnetrznyk.htm

O osobowości

„Teatr jest jak ćma, żyje tylko tu i teraz, przez chwilę. To przystaje do mojego przekonania – że nie chodzi o to, żeby zostawić coś po sobie na potem. Życie polega na tym, żeby być teraz. Ta grana do bólu konstatacja wyznacza jedno z najtrudniejszych życiowych zadań.”

Mariusz Grzegorzek

Źródło: „Zwierciadło”, nr 7/1941, lipiec 2008

O życiu

„Poważny teatr musi być próbą nawiązania głębokich, intymnych relacji z drugim człowiekiem. W tym sensie sformułowania „aktor” czy „reżyser” nie oznaczają tylko profesji. W codziennym życiu mam syndrom Kaja z „Królowej śniegu”: bardzo trudno nawiązuję relacje z ludźmi. A na próbach w sposób organiczny przepełnia mnie serdeczność i potrzeba kontaktu. Wtedy wspólna gotowość do robienia rzeczy niezwykłych staje się zjawiskiem naturalnym.”

Mariusz Grzegorzek

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 12 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mli.htm

O relacjach , Sens

„Urszula Lipińska: Jak polskie kino wygląda z perspektywy teatru?
Mariusz Grzegorzek: Wygląda jak biedna krewna z najodleglejszego kraju byłej Republiki Radzieckiej. Jest infantylne, po amatorsku skomercjalizowane i nie prowadzi z widzem prawdziwego, sfermentowanego dialogu. Nie prowokuje. Oczywiście, nie oglądam wszystkiego i nie chciałbym nikogo skrzywdzić, na pewno są jakieś wyjątki, ale mam wrażenie, że z polskim kinem nie dzieje się za ciekawie. Środowisko filmowe nie ma w sobie odwagi i potrzeby odwołania się do najlepszych tradycji kina. Udaje, że jest głupsze niż jest i ma pulpę pod kopułami zamiast mózgu. Kino zawsze było skomercjalizowane, ale zmieniła się relacja między komercją a kinem ambitniejszym, które coraz trudniej robić i widownia odzwyczajona od tego typu filmów przestała na nie odpowiadać.”

Mariusz Grzegorzek

Źródło: Stopklatka, 14 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69263

O wrażeniach , O relacjach

„Wydaje mi się, że teatr telewizji, a konkretnie ludzie, którzy zajmują się i decydują o kształcie teatru telewizji, muszą poważnie zrewidować to, co chcieliby robić. Tak naprawdę, epoka teatrów telewizji, które udają filmy, a nie są nimi z wielu powodów, w jakimś sensie przeminęła.”

Mariusz Grzegorzek

Źródło: Marta Odziomek, „Ad Spectatores”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pwer.htm

O ludziach , Sens