Łukasz Kadziewicz: Na czasie cytaty (strona 6)

„Mam przyjemność grania ze świetnymi graczami: Michał Winiarski, Mariusz Wlazły, Paweł Zagumny, Świderski, Pliński… Ja w tej drużynie byłem taką „dostawką”, facetem, który nigdy nie był fenomenem, nigdy nie robił czegoś na sto procent i gdzieś tam, jakimś bocznym wejściem dostał się do reprezentacji. I ja chylę czoła przed tymi ludźmi, bo oni osiągnęli sukces, oni są naprawdę świetnymi siatkarzami.”

„Musimy uznać wyższość Brazylijczyków, większość, wielkość, nie wiem jak jeszcze mógłbym to słowo odmienić.”

„Dzisiaj możemy tylko powiedzieć „przepraszam”. Myślę, że grobowa cisza w szatni odzwierciedli i pokaże, jak ten mecz wyglądał naprawdę.”

„W naszej grupie nie ma ludzi, którzy, gdy pluje im się w twarz powiedzą, że pada deszcz.”

„Redaktor: To najlepszy finał w siedmioletniej historii Polskiej Ligi Siatkówki…
Łukasz Kadziewicz: A co to ja historyk czy statystyk jestem? Jest pięć meczów, są emocje. Jak się skończy, pogadamy czy to dobry finał.”

„Chyba nie mógłbym uprawiać sportu indywidualnego, bo wtedy pretensje musiałbym mieć tylko do siebie, a to by mnie mogło wykończyć.”

„Czasem staję z boku. Nie chcę infekować grupy złą energią.”

„Straciłem swój najlepszy czas. Parę miesięcy temu bylem na olimpiadzie. Tam leżał mój medal. Tam leżał medal moich kolegów…”

„Drugi, to jest zawsze pierwszy przegrany i tylko z takim podejściem można osiągnąć jakiś sukces.”

„Gdyby Paweł spotkał mnie w ciemnej ulicy, to na pewno nakopałby mi w tyłek.”

„Wszystkie poprzednie zwycięstwa – to już historia. Sportowiec nie może żyć przeszłością.”

„Internauta: O czym myśli siatkarz w czasie ważnego meczu z Rosją podczas tie-breaku?
Łukasz Kadziewicz: O 50-letniej okupacji powojennej.”

„Popularny to jest David Beckham.”

„Dobrze, że mamy w reprezentacji takiego faceta jak Mariusz Wlazły. Trzeba na niego chuchać i dmuchać, żebyśmy mogli cieszyć się jego świetną grą przez co najmniej 10 lat.”

„Media kreują gwiazdy, albo niszczą ludzi. Ale prywatnie jesteśmy zupełni inni niż przedstawiają to dziennikarze. Mnie okrzyknęli pozerem i osobą niezrównoważoną psychicznie.”

„Poza boiskiem każdy z nas jest normalnym człowiekiem, ludzkim.”

„Czas pokaże, jak się zachowam w stresującym momencie. Na przykład w piątym secie meczu finałowego przy stanie 13:13. Wtedy okaże się, czy swoją agresję jestem w stanie skierować na przeciwnika i zdobyć ważne punkty. A może wręcz przeciwnie, w meczu o awans do półfinału stracę głowę, zdemoluję całą drużynę i przeze mnie przegramy. Nie chcę, żeby tak się stało. Staram się całą negatywną energię stłumić w sobie lub skierować ją w stronę przeciwnika. Ale ja jestem tylko człowiekiem.”

„Łukasz Kadziewicz: Gdybym powiedział że wygramy to oni (kibice) by nie chcieli tego oglądać.
Jerzy Mielewski: Ja bym chciał.
Łukasz Kadziewicz: A ja nie, bo byłoby nudno.”

„Czasami coś ukłuje człowieka, ale generalnie ja, jako Łukasz Kadziewicz, mam to w dupie. Najgorsze jest to, że moja córka kiedyś usiądzie przed internetem i przeczyta takie rzeczy o karierze ojca. Na pewno plotkarze nie wpłyną na mnie, nie zmienię się pod ich wpływem. Mam jedno życie i chcę przez nie przejść na swój sposób.”