Lu Jiuyuan znany również jako Lu Xiangshan – uczony z czasów dynastii Song. Pochodził z Jiangsu; po uzyskaniu tytułu jinshi zajmował pomniejsze stanowiska urzędnicze i nauczał, zwłaszcza w Guozi Xue .
Jeden z założycieli szkoły idealistycznej lub szkoły serca-umysłu na gruncie neokonfucjanizmu. Przeciwnik Zhu Xi, z którym w 1175 spotkał się na debacie w Świątyni nad Gęsim Jeziorem. Stał na stanowisku, że zasada jest sercem-umysłem, z której wywodzą się wszelkie rzeczy i zjawiska we wszechświecie. Umysł w filozofii Lu Jiuyuana jest tożsamy z naturą, a wszelka różnica między nimi ma jedynie charakter werbalny. Serce-umysł było elementem unifikującym wszechświat podzielony na li i jego materialny przejaw qi.
Krytykował również swego oponenta za nadmierne – jego zdaniem – przywiązywanie wagi do analizowania ksiąg kanonicznych, uznając ten typ nauczania za zbyt trudny i nieskuteczny oraz do ksiąg w ogóle . Podkreślał przy tym znaczenie respektowania natury moralnej twierdząc, iż musi ono nastąpić przed podjęciem formalnej nauki. Według Lu prawdziwe uczenie polegało na pielęgnowaniu wewnętrznego dobra, zawartego we własnym sercu-umyśle, i wyzbywaniu się pragnień. Metoda ta wywodzi się od Mencjusza, ale zdradza wpływy szkoły chan.
Jego myśl rozwinął znacząco Wang Yangming i zwana jest ona stąd także szkołą Lu-Wanga.
Wikipedia
✵
26. Marzec 1139 – 10. Styczeń 1193
