Ludwik XIV Wielki, Król Słońce – król Francji i Nawarry w latach 1643–1715, syn Ludwika XIII, z dynastii Burbonów.
Gdy zmarł Ludwik XIII Sprawiedliwy, jego syn i następca liczył sobie 4 lata i 8 miesięcy. Do czasu osiągnięcia 13. roku życia rządy sprawowali jego matka Anna Austriaczka i Włoch – pierwszy minister Jules Mazarin. Mazarin kontynuował politykę imperialistyczną władzy centralnej. Między innymi rozwiązał parlament paryski. Fronda zwolenników parlamentu, występujących zwłaszcza za zwiększeniem udziału mieszczaństwa w życiu politycznym, a przeciwko ustrojowi króla, została bezwzględnie stłumiona przy użyciu wojska.
Wikipedia
„Czyżby więc Bóg zapomniał, com [wszystko] dla Niego uczynił?”
Dieu, a-t-il donc oublié ce que j’ai fait pur lui? (fr.)
po bitwie pod Malplaquet, w której Marlborough i Eugeniusz Sabaudzki pobili marszałka de Villars (1709); przypisywane.
„Nic nie jest tak niebezpieczne, jak słabość, jakiejkolwiek byłaby natury.”
Źródło: Uwagi o rzemiośle króla, za: W.S. Magdziarz, Ludwik XIV, Ossolineum, Wrocław-Kraków-Warszawa 1991, s. 194.
L’État c’est moi. (fr.)
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 284.
J'ai failli attendre.
Regarded as apocryphal by E. Fournier, L'Esprit dans l'Histoire (4th ed. 1884). ch.xlviii
Disputed
“I am going away, but the State will always remain.”
Je m'en vais, mais l'État demeurera toujours.
Mémoire sur la mort de Louis XIV (page 24), Marquis de Dangeau http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k55404p,
“I could sooner reconcile all Europe than two women.”
Je mettrais plutôt toute l'Europe d'accord que deux femmes.
Comte de Mirabeau. Esprit de Mirabeau (v.1, page 246)
“The Pyrenees have ceased to exist.”
Il n'y a plus de Pyrénées.
On his grandson becoming King of Spain, quoted in Voltaire, Le Siècle de Louis XIV (1751), ch.28
“Every time that I fill a high office, I create a hundred discontented men and an ingrate.”
Toutes les fois que je donne une place vacante, je fais cent mécontents et un ingrat.
Quoted in Voltaire, Le Siècle de Louis XIV (1751), ch.26
