Liutprand – król Longobardów w latach 712–744. Jest głównie pamiętany ze swej donacji Sutri w 728 oraz swych długich rządów, które doprowadziły do konfliktów, najczęściej wygranych, z większą częścią Włoch. Skorzystał z osłabienia Bizancjum, by rozszerzyć swe władztwo w rejonie Emilia-Romania.
Jego początki nie były zbyt udane: ojciec zesłany na wygnanie między Bawarów, starszy brat Sigipert oślepiony przez Ariperta II króla Longobardów, a matka i siostra okaleczone. Liutpranda oszczędzono tylko ze względu na młody wiek, który sprawiał, że wydawał się nieszkodliwy. Został zwolniony z aresztu i pozwolono mu połączyć się z ojcem.
Wikipedia
Źródło: Edykt Liutpranda (735), cyt. za: Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, wyd. Iskry, Warszawa 2004, s. 114.
