Leszek Sobocki – polski malarz, grafik, twórca environments, eseista, poeta.
W latach 1953-1956 studiował na Wydziale Grafiki Propagandowej w Katowicach, w latach 1956-1959 na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie , a w latach 1959-1960 na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. W 1965 roku wspólnie z krakowskimi malarzami: Maciejem Bieniaszem, Zbylutem Grzywaczem i Jackiem Waltosiem założył grupę WPROST. Leszek Sobocki brał udział w 19 wystawach grupy w latach 1966-1986, był uczestnikiem Ruchu Kultury Niezależnej. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Moderna Kunst Museet ; Kupferstich/Kabinet ; Muzeum Sztuki Nowoczesnej ; Graphische Sammlung Albertina ; Muzeum Sztuki Nowoczesnej ; muzeach narodowych w Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Kielcach; w muzeach w Bydgoszczy, Szczecinie, Tarnowie, Radomiu, Toruniu; w Muzeum Śląskim w Katowicach i w Bytomiu; w Collegium Maius UJ .
Najważniejsze nagrody:
1967 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w Warszawie za wystawę WPROST;
1962 – Prix d’achat 8. biennale grafiki w Lublanie;
1976 – I Nagroda Ministra Kultury i Sztuki w dziale malarstwa, 6. Festiwal Sztuki w Warszawie;
1977 – II Nagroda w Konkursie im. J. Spychalskiego w Poznaniu;
1978 – Grand Prix salonu zimowego „Hommage Wyspiańskiemu”, TPSP Kraków;
1981 – Grand Prix, 2. ogólnopolskiego triennale „Prezentacja portretu współczesnego” w Radomiu;
1983 – Nagroda „Solidarności” za twórczość malarską i graficzną;
1984 – Nagroda zbiorowa Muzeum Archidiecezji Warszawskiej za wystawę grupy WPROST.Artysta uczestniczył w około 200 zbiorowych wystawach krajowych i zagranicznych, m.in.: Romantyzm i romantyczność w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Polaków portret własny, Myśl artysty w 100-lecie śmierci Cypriana Norwida, Polonia, Obrazy śmierci, 100 lat Zachęty.
Wybrane wystawy indywidualne:
1967 – Galeria „Obserwatorium”, Sztokholm;
1967 – Galeria „Krognoshuset”, Lund;
1972 – Galeria „Arkady”, Kraków;
1973 – Galeria „Prisma”, Sztokholm;
1975 – Galeria „Konstforening”, Oslo;
1978 – Galeria „Azyl”, Toruń;
1979 – Galeria „KMPiK”, Puławy;
1979 – Galeria BWA, Lublin;
1979 – Galeria „Kramy Dominikańskie”, Kraków;
1980 – Galeria „Arsenał”, Poznań;
1980 – Galeria BWA, Radom;
1984 – Galeria „Inny Świat”, Kraków;
1985 – Bibioteca Comunale, Mediolan;
1989 – Galeria „Sztuki Współczesnej”, Częstochowa;
1993 – Galeria „Kordegarda”, Warszawa,
1999 – TPSP Kraków;
1999 – Zamość, Płock, Sieradz BWA;
2000 – BWA, Zakopane;
2001 – Galeria „Mała”, Nowy Sącz;
2002 – „Wirydarz” Galeria Sztuki, Lublin;
2002 – Galeria Krypta u Pijarów „Purgatorium”, Kraków.
Wikipedia
✵
14. Listopad 1934
