Leopold Staff: Na czasie cytaty (strona 3)

„Najgłębszy smutek szczęścia, że wszystko przemija.”

„Chroń, Panie, wątłą mojej duszy zieleń,
Od podeptania i martwych spopieleń,
Abym wśród życia Ostatniej Wieczerzy
Czuł jej aromat balsamiczny, świeży.”

„Już? Tak prędko? Co to było?
Coś strwonione? Pierzchło skrycie?
Czy nie młodość swą przeżyło?
Ach, więc to już było… życie?”

„Ktoś dziś mnie opuścił w ten chmurny dzień słotny…Kto? Nie wiem… Ktoś odszedł i jestem samotny…”

„Tak… Szczęście przyjść chciało, lecz mroków się zlękło.Ktoś chciał mnie ukochać, lecz serce mu pękło”

„Nie widzą Ciebie moje oczy,
Nie słyszą Ciebie moje uszy;
A jesteś światłem w mej pomroczy.
A jesteś śpiewem w mojej duszy.”

„A większą mi rozkoszą podróż niż przybycie!”

„O, życie moje!
Bądź mi święte i olbrzymie!”

„Słońce świeci, deszczyk pada,
Czarownica się podkrada. (…)
Słońce świeci, deszczyk pada,
Czarownica dziwy składa.”

„Śmierć to samotność i wolność ostatnia.”