Krystyna Feldman: Robić

Krystyna Feldman była aktorka polska. Odkryj ciekawe cytaty na temat robić.

Krystyna Feldman: 22 Cytaty 1 Polubienie

„Widziałam Nikifora, mając 7 lat. Mieszkaliśmy wtedy w Krakowie i z mamą jeździłam do Krynicy. Zobaczyłam jakiegoś człowieczka siedzącego na murze, trochę się go przestraszyłam, jak to dziecko, i odeszłam, wołając: „Mamo!”. Mama mnie uspokoiła: „Nie bój się, on nic złego nie robi, tylko obrazki maluje”.”

Krystyna Feldman

Źródło: stopklatka. pl, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22004

O dzieciach , O odejściu

„Nigdy nie byłam amantką, na szczęście. Bo co ja bym teraz robiła? W moim wieku? A urodziłam się w tym samym roku, co papież, z czego jestem dumna. I teraz, jako dawna amantka, siedziałabym pewnie w fotelu, myśląc: ach, jak to było pięknie, gdy grałam tę Julię, Ofelię czy Desdemonę.”

Krystyna Feldman

Źródło: onet.pl http://film.onet.pl/O,9016,1192510,1,600,artykul.html

O szczęściu , O myślach , O wieku , O myśleniu

„Ja nie dzielę ról na pierwszoplanowe i drugoplanowe. Nie ma też żadnej różnicy w graniu. Każdą rolę trzeba zagrać dobrze, wczuć się w nią, stworzyć żywą postać, dokładnie wiedzieć czemu i komu ona służy w spektaklu czy w filmie. Nie można jej bagatelizować. Z czego bowiem składają się naprawdę znakomite przedstawienia? Z tego, że znakomici aktorzy grają główne role i równie znakomici aktorzy grają role epizodyczne. To przecież dwór robi króla. Główne role bez zaplecza w postaci znakomitych drugich planów nie zaistnieją w pełni.”

Krystyna Feldman

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467

„Cały personel odnosił się do mnie z ogromną życzliwością, choć sprawiłam im sporo kłopotu. Kiedy po napadzie przewieziono mnie do szpitala w Jeleniej Górze i przygotowywano do operacji, chciano ustalić stan zdrowia. Rozmowa wyglądała mniej więcej tak: „Jaką ma pani grupę krwi?”. „Nie wiem”. „Jakie ciśnienie?”. „Nie wiem”. „A kiedy ostatnie EKG było robione?”. „Chyba nigdy.””

Krystyna Feldman

Patrzyli na mnie jak na wariatkę.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm