Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku cytaty

Karol Stanisław Onufry Jan Nepomucen Radziwiłł „Panie Kochanku” herbu Trąby – wojewoda wileński od 1762, generał lejtnant od 1759 roku, szef 8. Regimentu Pieszego Domu Radziwiłłów, komisarz Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa wileńskiego w 1790 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1755 roku, starosta lwowski od 1755, miecznik wielki litewski od 1752, w 1752 mianowany podczaszym litewskim, X ordynat nieświeski, VIII ordynat ołycki, VII pan na Białej, właściciel Birż, Dubinek, Kiejdan, dyrektor wileńskiego sejmiku elekcyjnego w 1747 roku.

Był najzamożniejszym magnatem w Rzeczypospolitej w II poł. XVIII wieku i jednym z najbogatszych przedstawicieli arystokracji w Europie. Jego majątek obejmował m.in. 16 miast, 683 wsie i 25 wójtostw, a wokół jego postaci narosło wiele legend. Z jednej strony był przedstawiany jako opój i hulaka, a z drugiej – jako przykład szlachetności, sarmatyzmu i patriotyzmu.

Niezmiernie bogaty i wpływowy, zdobył sobie wśród szlachty ogromną popularność dzięki szczodrości, sarmatyzmowi obyczajów, skłonności do biesiad i żartów, z drugiej strony znanym był z popędliwości i dzikich wybryków. Za życia cieszył się wielką popularnością, zwłaszcza wśród zubożałej szlachty, a dziś jest przedstawiany jako symbol swojej epoki.

Karol Radziwiłł był również pierwowzorem postaci stolnika Horeszki z Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, a jego nazwisko pada w księdze XI: Podług niej później Karol-Kochanku-Radziwiłł, gdy przyjmował w Nieświeżu króla Stanisława.

Był również założycielem tzw. Radziwiłłowskiej Szkoły Majtków w Nieświeżu – swego rodzaju pierwszej szkoły morskiej w dziejach Rzeczypospolitej. Wspomina ją kpt. Karol Olgierd Borchardt, opisując źródła myśli morskiej w Polsce w swej książce „Kolebka nawigatorów”. Wikipedia

✵ 27. Luty 1734 – 21. Listopad 1790

Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku: 3 Cytaty 0 Polubień

Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku słynne cytaty

„No nie, nie aż tyle, panie kochanku, miał tylko ogon na dwie wiorsty… No cóż, w rzeczywistości miał ci on ogon długi tylko na jedną wiorstę, panie kochanku… I cóż to ma znaczyć, u diabła! Czy ten list był zupełnie bez ogona czy co?”

Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku

fragmenty opowieści o tym, jak na polowaniu zabił lisa, który miał ogon długi na 3 wiorsty; na jego prośbę jego ulubieniec i zausznik Borowski trącał go pod stołem ręką, gdy zdawał się przesadzać w swych opowieściach, musiał więc obniżać długość ogonu zabitego przez siebie lisa
Źródło: Karol Mórawski (wybór i opracowanie), Anegdoty i facecje o ludziach wielkich i sławnych, op. cit., s. 39–40.

„Polując na niedźwiedzi, kazałem dyszle od wozów miodem wysmarować. Niedźwiedzie, miód zlizując, dyszel połykać zaczęły, aż się całkowicie na dyszle ponadziewały.”

Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku

Źródło: zespół pod kierunkiem Grzegorza Małachowskiego, Kronika Polski 1764–1775. Pod rosyjską protekcją, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków 1998, s. 20.

„Stanisław August Poniatowski: Mój książę, czy nie mógłbyś sobie lepszego kontusza sprawić?
Karol Radziwiłł: Mości Królu, panie kochanku, ten ci kontusz nosiło dwunastu wojewodów jeden po drugim, nie dziw tedy, że nieco zszarzał.”

Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku

Źródło: Karol Mórawski (wybór i opracowanie), Anegdoty i facecje o ludziach wielkich i sławnych, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 2002, ISBN 8305132587, s. 40.