John Patrick McEnroe, Jr. – amerykański tenisista, lider rankingu światowego, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i podwójnej, pięciokrotny zdobywca Pucharu Davisa.
Zawodnik leworęczny, przez wielu znawców uważany za najlepszego woleistę w historii. Budził emocje wśród kibiców nie tylko efektownym, ofensywnym stylem gry, ale także wybuchowym zachowaniem na korcie; kłócił się często z sędziami, co kilkakrotnie kończyło się dyskwalifikacją. W 1977 po raz pierwszy awansował do półfinału Wimbledonu, również półfinał osiągnął w swoim ostatnim występie w tym turnieju – w 1992. W latach 1980-1985 spędził łącznie 170 tygodni na pozycji lidera rankingu światowego; pozycję lidera osiągnął również w liście deblistów. Tworzył wybitną parę deblową z Peterem Flemingiem.
Karierę zawodową zakończył w 1992, w ostatnim roku startów wygrywając w parze z Niemcem Stichem grę podwójną na Wimbledonie, po niezwykle zaciętym pięciosetowym finale z Grabbem i Renebergiem. Również w 1992 zdobył po raz piąty Puchar Davisa , występując w meczu finałowym w deblu, jako partner Samprasa. Zdobył ponadto dwukrotnie Drużynowy Puchar Świata . Po zakończeniu kariery z powodzeniem występuje w rozgrywkach weteranów, udziela się również jako komentator tenisa. W lutym 2006 wystąpił z tzw. dziką kartą w turnieju deblowym w San Jose i w parze ze Szwedem Björkmanem odniósł 71. turniejowe zwycięstwo. W latach 1999-2000 pełnił funkcję kapitana reprezentacji w Pucharze Davisa, ale po mało udanym sezonie zrezygnował i został zastąpiony przez brata, Patricka.
W 1999 został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. Był żonaty z aktorką Tatum O'Neal, ale małżeństwo zakończyło się rozwodem; drugą żoną McEnroe została piosenkarka Patty Smyth .
W 2009 John McEnroe i Jimmy Connors grali w tenisa, jak za dawnych lat, podczas wielkoszlemowego turnieju US Open . Dwaj legendarni leworęczni zawodnicy – "straszny Mac" i "dzielny Jimmbo" odbijali tym razem piłki nie na Arthur Ashe Stadium, lecz na korcie numer 4.
Statystyki:
rok rozpoczęcia profesjonalnych startów – 1978;
łączna liczba zwycięstw w singlu – 875;
łączna liczba porażek w singlu – 198;
liczba zdobytych tytułów w singlu – 77 ;
liczba zdobytych tytułów w deblu – 71;
łączna suma zarobionych na korcie pieniędzy – 12 547 797 dolarów
Poszczególne zwycięstwa w turniejach Wielkiego Szlema:
1979 – US Open, przeciwnik w finale: Vitas Gerulaitis, wynik meczu: 7-5, 6-3, 6-3;
1980 – US Open, przeciwnik w finale: Björn Borg, wynik meczu: 7-6, 6-1, 6-7, 6-7, 6-4;
1981 – Wimbledon, przeciwnik w finale: Björn Borg, wynik meczu: 4-6, 7-6, 7-6, 6-4;
1981 – US Open, przeciwnik w finale: Björn Borg, wynik meczu: 4-6, 6-2, 6-4, 6-3;
1983 – Wimbledon, przeciwnik w finale: Chris Lewis, wynik meczu: 6-2, 6-2, 6-2;
1984 – Wimbledon, przeciwnik w finale: Jimmy Connors, wynik meczu: 6-1, 6-1, 6-2;
1984 – US Open, przeciwnik w finale: Ivan Lendl, wynik meczu: 6-3, 6-4, 6-1;
✵
16. Luty 1959
