Joanna Kołaczkowska: Nie Żyje

„Nie wyobrażam sobie życia bez kabaretu.”

Joanna Kołaczkowska

„Za moich czasów studiowało się dla samego studiowania. Oderwać się od szarego życia, aby nie iść do pracy, poszaleć troszkę, powygłupiać się, czyli „postudiować”. Byli też tacy, co szli na studia, żeby się czegoś nauczyć, ale nie my. Myśmy spędzali czas na robieniu wiecznych imprez, kabaretu. Prawie nie chodziliśmy na zajęcia! I, gdy zdarzało się coś zarobić, to był szał, szaleństwo.”

Joanna Kołaczkowska

o początkach przygody z kabaretem.

O studiach , O czasie , O szaleństwie

„Ludzie czasem traktują nas jak maskotki. Taki miś na Krupówkach, tylko jeszcze rozdaje autografy. (…) Znają mnie ze sceny, więc myślą, że taka jestem naprawdę, wredna zwłaszcza dla mężczyzn i bezpardonowa. Myślą, że jestem taką krową i że mam silną osobowość. A ja takiej nie mam, raczej jestem więźniem silnej osobowości scenicznej. (…) Ja w życiu, nie na scenie, jestem ofiarą losu. Dopiero całkiem niedawno nauczyłam się wchodzić do urzędu i załatwiać najprostsze sprawy. Wcześniej błagałam wszystkich, by to za mnie załatwiali, ja nie byłam w stanie. Potrafiłam stać godzinę przed dziekanatem i nie chciałam wejść podbić legitymacji!”

Joanna Kołaczkowska

Źródło: Robert Mazurek, Nie nadaję się do normalnej pracy, 4 maja 2019 https://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1410632,joanna-kolczakowska-mowi-o-kabarecie-i-polityce.html/

O myślach , O myśleniu , O losie , O ludziach