Jerzy Semkow cytaty

„Mahlerowska ironia i gorycz ma dla mnie zasadnicze znaczenie. Znamy życie Mahlera, wiemy, jakie ono było. W jego muzyce są także chwile uniesienia i piękna, jak w finale III Symfonii, ale mój obraz tej muzyki to ten, który powraca za każdym razem kiedy słucham bądź dyryguję I Symfonią Mahlera, pełną parodii muzyki klezmerskiej i popularnego Frere Jacques (Panie Janie) – obraz błazna, który po spektaklu ściera szminkę, patrząc w lustro z rozpaczą. Jak często muzyka Mahlera pełna jest głębokiej rozpaczy.”

Jerzy Semkow

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm

„(…) Mahlera w żadnym wypadku nie możemy uznać za kompozytora, który pisał muzykę programową. Wstępne komponowanie symfonii według literackiego czy filozoficznego planu stanowiło wprawdzie element jego warsztatu, ale sam kompozytor na pewnym etapie pracy program ten ignorował, a potem wyrzucał, dochodząc do wniosku, że jeśli muzyka wymaga opisu nie jest na tyle cenna, na ile by pragnął. Ponadto z jego własnych słów wiemy, że np. pierwszą część III Symfonii zaczął pisać z jakimś konkretnym zamysłem lecz potem muzyka jakby się sama komponowała, nie miał nad jej przebiegiem pełnej kontroli.”

Jerzy Semkow

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm

„Najwłaściwszym kluczem do interpretacji tych gigantów, czyli symfonii Mahlera, wydaje mi się poszukiwanie syntezy neurotycznej natury i konstrukcyjnego rygoru. Przecież ogromnych rozmiarów pierwsza część III Symfonii zbudowana jest w oparciu o klasyczną formę sonaty, potraktowaną swobodnie, ale przecież wyraźną.”

Jerzy Semkow

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm