Jarosław Hebel: Człowiek

„Na pewno można by pytać, co tak naprawdę nadaje sens i treść naszemu życiu? Jestem przekonany, że jest to bardzo głębokie pytanie o podłożu filozoficznym i aksjologicznym. Nie zgadzam się jednak, że można zmarnować własne życie przez niezałożenie rodziny. Wcale nie trzeba być egoistą, żeby nie założyć rodziny i prowadzić swoje życie jednak w samotności. Wystarczy być człowiekiem, który posiada wartości i zasady nie z tej epoki, żeby znacznie bardziej kochać otaczający nas świat, niż samemu doznawać od niego miłości.”

Jarosław Hebel

Chciałbym umrzeć z miłości

O życiu , O świecie , O samotności , Kochać się

„Już dawno wszystko diabli wzięli… zanim przyszliśmy na ten świat, na którym żyjemy. Już w trakcie narodzin człowieka Bóg zabiera mu z jego przestrzeni życiowej miłość oraz sprawiedliwość i myśli sobie: "Teraz męcz się człowieku na tej ziemi, jęcz, użalaj się nad sobą do swoich ostatnich dni. Pamiętaj jednak, że chuj mnie to obchodzi i tak mnie nie wzruszysz, zanim nie staniesz przed Sądem Ostatecznym.”

Jarosław Hebel

Żal

O miłości , O Bogu , O świecie , O sprawiedliwości

„Jakim byłbym człowiekiem, gdybym żył w Warszawie w okresie okupacji hitlerowskiej i Powstania Warszawskiego (1944)? Nie jest przecież tajemnicą, że człowieka, jego wartości i wrażliwość w jakiejś mierze kształtują doznane przeżycia. Ktoś kiedyś powiedział, że wtedy ludzie żyli krótko, ale jakby pełniej chwytali to, co w życiu jest najważniejsze. Jeżeli już kochali, to nie tak byle jak, ale tak głęboko, aż do krwi i bólu kości. Czy dzisiaj można jeszcze znaleźć dla siebie kawałek takiego wspaniałego świata? Czy dzisiaj ktoś tak jeszcze umie kochać, żeby z powodu nieszczęśliwej miłości palnąć sobie w knajpie prosto w łeb przy Tej ostatniej niedzieli Fogga?”

Jarosław Hebel

Jeszcze będzie pięknie

O ludziach , O tajemnicy , Kochać się

„Nie wiem, kim tak naprawdę jestem pod względem wyznawanych przeze mnie wartości. Nie ufam politykom, ale pod względem światopoglądowym na pewno jest mi najbliżej do liberalnej lewicy, chociaż czasami lubię popadać sobie nawet w intelektualny anarchizm. Gdy widzę naszych polityków, od razu przypomina mi się utwór wykonywany przez Guernicę y Luno Skurwysyny z rządu. Z rozmarzeniem jednak patrzę na poziom kultury, gdy oglądam na TVP 2 mój ulubiony serial Czas honoru, który był obecny jeszcze w pokoleniu Kolumbów. Przede wszystkim jestem jednak człowiekiem z krwi i kości, który posiada jakieś zalety, ale nie jest też pozbawiony bardzo wielu wad. Od dawna nie chodzę już do Kościoła, ale bardzo lubię słuchać mądrych ludzi Kościoła, do których zaliczam abp. Józefa Życińskiego czy ks. Adama Bonieckiego z „Tygodnika Powszechnego.””

Jarosław Hebel

Lubię bywać w teatrze i upajać się wspaniałymi spektaklami, z których wydobywam intelektualną głębię i jestem oczarowany ich artystyczną wielkością.
Wszyscy byli odwróceni

O ludziach , O czasie

„Mieszkam w bloku wybudowanym w czasach Gierka, chociaż w przerażająco szybkim tempie zmienia się pejzaż mojego osiedla. W jego okolicy powstają coraz nowsze i coraz bardziej okazałe budowle. Dzisiaj można by sobie zadawać pytanie, jak w tamtych czasach można było żyć bez trzech aptek w pobliżu, stacji benzynowej czy najlepszej na świecie piekarni? To jednak prawda, że ludzie potrafili żyć bez telefonów komórkowych i Internetu. Może dzięki temu więcej czytali, a na pewno częściej przebywali we własnym towarzystwie, a nie na "czatach" czy innych wirtualnych komunikatorach. Jeżeli się zakochiwali, to w prawdziwym człowieku, nigdy zaś w literkach piszącego w wirtualnej przestrzeni czy w minkach przesyłanych pismem obrazkowym. Pili też ze sobą - zawsze i wszędzie, i na potęgę… aby Polska nie zginęła! Nikt wtedy nie myślał, że kiedyś będzie można pić samotnie przed monitorem komputera, prowadząc rozmowę z "Niunią", "Barbie", "Nikitą", "Jamesem" lub z jakimś innym gościem, który ukrywa się pod jeszcze głupszym i bardziej beznadziejnym nickiem. W tamtych czasach nikt tego jeszcze nie wiedział… chociaż… co bardziej wrażliwi mogli przeczuwać, że ewolucja człowieka na polu kultury zmierza w kierunku bagna i zupełnej degrengolady.”

Jarosław Hebel

Żal

O ludziach , O prawdzie , O myślach , O piciu

„Wiem, że jestem człowiekiem bardzo zasadniczym, który posiada swoje wartości i chyba nie pasuję do tej epoki, w której żyję. Znacznie lepiej czułbym się w czasach pokolenia Kolumbów, w których żyli na przykład bohaterowie telewizyjnego serialu Czas honoru. Wtedy często ludzie żyli znacznie krócej, ale pełniej i bardziej głębiej kochali oraz cenili okazywane im uczucie miłości.”

Jarosław Hebel

Chciałbym umrzeć z miłości

O ludziach , O emocjach , O czasie , Kochać się

„Gdy myślę o idealnym wizerunku współczesnej kobiety, widzę ją jako piękną, mądrą i szlachetną istotę. Nie ukrywam jednak, że w tworzeniu jej wizerunku często odwołuję się do romantycznej powieści z XIX wieku. Chciałbym jednak też widzieć współczesną kobietę przez pryzmat obrazu panny Brynickiej z Wiernej rzeki, a w najgorszym przypadku pragnąłbym, żeby miała w sobie coś z wizerunku Marii Jolanty Wilczur. Być może w jakimś stopniu jestem romantycznym idealistą, ale nie jestem aż tak naiwnym człowiekiem, żeby mieć jeszcze jakiekolwiek złudzenia.”

Jarosław Hebel

Wszyscy byli odwróceni

O kobietach , O myślach , O wieku , O myśleniu

„Gdyby ktoś mnie kiedyś zapytał, na czym polega wartość każdego człowieka, to nie miałbym wątpliwości z udzieleniem odpowiedzi na to pytanie. Wiem bowiem, że każdy człowiek ma swoją ludzką godność i jeżeli do końca ją sponiewieramy, to naprawdę w niczym nie będziemy różnili się od zwyczajnych barbarzyńców. Ta godność łączy Europejczyka, rodowitego mieszkańca Afryki, Chińczyka, wyznawcę islamu, Jezusa Chrystusa, geja i heteroseksualistę. Najpierw bowiem jesteśmy ludźmi, a dopiero potem narodami.”

Jarosław Hebel

Chciałbym umrzeć z miłości

Pytanie , Chrystus

„Każdy chciałby usłyszeć, leżąc na łożu śmierci, że był dobrym i wspaniałym człowiekiem. Nie zawsze jednak i pewnie nie w każdym przypadku tak było, więc powstaje kolejny filozoficzny problem, czy rzeczywiście umierającemu człowiekowi powiedzieć prawdę, czy też ten ostatni raz uszanować jego ludzką godność? Wiadomo, że każdy chciałby umrzeć w poczuciu miłości, spełnienia i nadziei, że tam na górze czeka go lepsze życie. To już wiele, gdy umierający schodzi z pocałunkiem ukochanej osoby, która jest z nim w tym ostatnim momencie jego życia, trzymając go za rękę. Może bowiem zabrzmi to zbyt patetycznie, ale jednak zawiera się wielka prawda w twierdzeniu, że wielka siła miłości potrafi nawet zwyciężyć ze śmiercią.”

Jarosław Hebel

Chciałbym umrzeć z miłości

O życiu , O śmierci , O prawdzie , O pocałunku

„Gdy jednak człowiek ma dwadzieścia lat, jeszcze cały czas wierzy, że w życiu może być pięknie. Dopiero później bezlitosne życie obedrze go z jego dobrych snów i pięknych marzeń, nie pozostawiając nawet złudzeń.”

Jarosław Hebel

Oni już nie wierzą…

O życiu , O snach , O czasie

„Wiem, że jestem człowiekiem bardzo zasadniczym, który posiada swoje wartości i chyba nie pasuję do tej epoki, w której żyję. Znacznie lepiej czułbym się w czasach pokolenia Kolumbów, w których żyli na przykład bohaterowie telewizyjnego serialu Czas honoru.”

Jarosław Hebel

Wtedy często ludzie żyli znacznie krócej, ale pełniej i bardziej głębiej kochali oraz cenili okazywane im uczucie miłości.
Chciałbym umrzeć z miłości

O czasie