Janusz Pasierb: Na czasie cytaty (strona 3)

„Jeżeli życie jest walką, to najtrudniejsza odbywa się wewnątrz.”

„Miedzy człowiekiem a kulturą istnieje sprzężenie zwrotne: człowiek tworzy kulturę i sam jest przez nią stwarzany.”

„Dzięki Niemu nikt nie umiera sam i nikt nie umiera naprawdę.”

„Ideologia konsumpcji powoduje zarastanie oczu tłuszczem.”

„Tylko ziarna, które nie chcą umrzeć, zgina naprawdę. Jako ostatnie dzieło i dar życia trzeba umieć przyjąć śmierć.”

„Człowiek zbudowany jest z nadziei. Ona jest jego siłą i motorem.”

„Jesteśmy jak gałęzie i liście, które najpierw zielenią się i kwitną, a potem żółkną i opadają, giną.”

„Wiara nasz stale jest zagrożona, „niesiemy skarb w naczyniach glinianych.””

„Tak powinno wyglądać życie porządnego człowieka i dobrego kapłana: jak droga wiodąca w górę, na szeroki łagodny płaskowyż, ogrzany zachodzącym słońcem.”

„Janusz Stanisław Pasierb, Myśli, wybór i oprac. Zdzisław Czyż, przedmowa Jadwiga Puzynina, Tczew 2003.”

„Noc wydaje się najciemniejsza i najbardziej definitywna właśnie przed świtem.”

„Jednym z największych darów miłości jest obecność.”

„Nieśmiertelność człowieka przeniesie na drugi brzeg życia pamięć obrazów, rzeźb, melodii i książek.”

„Prasa sensacyjna, najwulgarniejsze opium dla ludzi XX wieku.”

„Doświadczenie nocy, doświadczenie ciemności, dopiero ono pozwala nam dostrzec wartość światła.”

„Każda sztuka jest nam współczesna, jeśli jest wielką sztuką.”

„Wszystkie sakramenty, będąc spotkaniem Boga i człowieka, wymierzone są przeciwko samotności.”

„Są ludzie, którzy na pustyni życia z podobnym utęsknieniem czekają na słowa, jak na krople życia.”

„Potrzeba światła budzi się w ciemności.”