Jan Rybkowski cytaty (17 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Jan Rybkowski: 17 Cytatów 0 Polubień

Jan Rybkowski słynne cytaty

„Teatralna umowność zawsze mnie męczyła.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 2.

„Reżyser to człowiek, który potrafi zaaranżować pewien obraz, kształt świata. (…) Reżyseria to wypadkowa pewnych współczynników.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.

„Czym jest dla mnie kino? Jest to chyba najradykalniejsza forma wędrówki w pewną rzeczywistość, tworzenie fikcyjnej rzeczywistości, ale ta fikcja nie jest jej przeciwieństwem, ona ją wyostrza. (…)
Czy jest to zawód? Oczywiście: robiłem filmy, bo wydawało mi się, że umiem je robić i była to praca, która poza wszystkim tworzyła podstawę mojej egzystencji, nie tylko artystycznej, po prostu fizycznego bytu. Robiąc filmy zarabiałem na życie. O tym artysta niechętnie mówi. Nie wypada przyznawać się do tego, że robi się coś dla pieniędzy. Ładniej brzmi – z potrzeby duszy. A przecież każdy, największy artysta, żyje ze swojej sztuki. (…) prawda jest taka, że zarabianie pieniędzy jest u nas – szczególnie wśród inteligencji – rzeczą wstydliwą. O tym nie wypada mówić w dobrym towarzystwie. Co to znaczy być reżyserem filmowym? Jest to jakaś umiejętność. Umiejętność przekazu własnego świata – innym.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 7.

„Socrealizm był formułą chcianą, miał swoich orędowników, ale tak naprawdę – poza mówionymi z trybun i pisanymi słowami – do praktyki twórczej nie wszedł.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 5.

„Wolność artysty nigdy nie jest nieograniczona i różne są skale kompromisu. Deklaracje polityczne nie są dobrym tworzywem artystycznym. Zdarza się jednak, że temat, który artysta podejmuje z głębi serca, z wiarą i z własnej potrzeby, zbiega się z politycznym zapotrzebowaniem i jest dobrze przyjęty przez polityków.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 4.

„Nie jestem rzemieślnikiem ale zawodowcem, to co innego. A zawodowiec – w przypadku sztuki, a tym bardziej sztuki wizualnej – to ten, który potrafi odpowiedzieć na zadany temat w sposób najprostszy i możliwie szybki.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.

Jan Rybkowski Cytaty o myślach

„Czym jest montaż? Strumieniem myśli, czy mogę narzucić go innym? (…) Dzisiaj dopuszczalna jest całkowita dowolność, nie obowiązują żelazne prawidła montażowe. Byle był sens, byle była w tym jakaś myśl. Dziś nie ustawia się kamery na statywie, robi się z reki, transfokatorem, przejścia z planu do planu są płynne, bądź szokujące. Czym więcej inicjatywy, nowych, zaskakujących rozwiązań, tym lepiej.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 7.

„Gdybym uznał, że sztuka, którą uprawiam ma przede wszystkim realizować funkcje społeczne, polityczne, ma spełniać oczekiwania… czyje? Widza, władzy… to musiałbym myśleć o zbyt wielu rzeczach naraz, często rozbieżnych, tym samym sam bym swoje myśli zagłuszał, byłyby one nieautentyczne, pozbawione tego, co najcenniejsze – spontaniczności. Musiałbym myśleć przede wszystkim, jakie są oczekiwania i nadzieje władz. To by mnie paraliżowało.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 25.

„Myślę po to, by porozumieć się z innymi. Od tego w jakim stopniu uda mi się moje myśli sformułować, nadać im kształt, przetworzyć na znak obrazu – zależy, czy do tego porozumienia dojdzie. Czym więcej jasności i prostoty, tym gwarancja porozumienia większa. Chcę pokazać moje widzenia świata. Mówię: tak to widzę ja, a wy? Nie znaczy to, że oczekuję pełnej zgodności. Przeciwnie, rozbieżność sposobu widzenia może dać także satysfakcję. Nie chcę przekonywać nikogo do tego, by myślał tak jak ja. Wystarczy, jeśli ktoś zechce mnie wysłuchać.”

Jan Rybkowski

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.