Henry Sidgwick – angielski filozof i ekonomista nurtu utylitarystycznego.
W latach 1855-62 studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge.
Jego Methods of Ethics jest przez niektórych badaczy uważana za najważniejszą anglojęzyczną pracę z zakresu etyki w XIX w. Z kolei przez historyków myśli ekonomicznej jest uznawany za największego utylitarystę po Jeremym Benthamie i Johnie Stuarcie Millu.
W swoich pracach etycznych Sidgwick rozwijał utylitaryzm Johna Stuarta Milla, łącząc go z imperatywem kategorycznym Immanuela Kanta. Jak wskazywał, nie jest możliwa racjonalna ocena etyczna oparta na podstawach egoistycznych lub intuicjonistycznych. Swoją propozycję określił mianem "uniwersalnego hedonizmu", będącego kompromisem między szczęściem jednostki i dobrem ogółu.
W dziedzinie ekonomii rozwijał teorie Jeremy'ego Benthama i Johna Stuarta Milla. W znacznym stopniu wpłynął na Alfreda Marshalla i wraz z nim uznawany jest za jednego z głównych przedstawicieli szkoły ekonomicznej z Cambridge.
Sidgwick był również zwolennikiem równouprawnienia kobiet w dostępie do wyższej edukacji. W 1871 r. założył Newnham College, będący drugim żeńskim college'em Uniwersytetu w Cambridge.
Wikipedia
✵
31. Maj 1838 – 28. Sierpień 1900