Hannes Olof Gösta Alfvén – szwedzki fizyk i astrofizyk, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1970 za badania w zakresie magnetohydrodynamiki i ich zastosowanie do fizyki plazmy.
Twórca podstaw elektrodynamiki kosmicznej, współtwórca magnetohydrodynamiki. W latach 1940–1973 profesor Królewskiego Instytutu Technologicznego w Sztokholmie, członek Szwedzkiej Akademii Nauk. Odkrywca fal magnetohydrodynamicznych w plazmie nazwanych na jego cześć falami Alfvena.
Noblista wykazał, że szybki ruch wirowy młodego Słońca mógł przez pola magnetyczne przenieść się na otaczający go obłok gazowy, z którego uformowały się planety. Powiązał burze słoneczne z powstawaniem zórz polarnych. Zajmował się również problemami astrofizyki, m.in. przedstawił teorię promieniowania radioźródeł.
Alfvén w swoich pracach rozważał teorie, które zwykle szły wbrew głównym prądom nauki. Zdaniem Alfvéna to plazma i oddziaływania elektromagnetyczne, a nie grawitacja, jak postuluje model standardowy, odpowiada za ewolucję Wszechświata i inne procesy występujące w kosmosie. Według głoszonych przez niego idei we Wszechświecie panuje równowaga pomiędzy materią i antymaterią. Dla podkreślenia, jak poważnie traktuje swoje teorie, Alfvén ufundował, i dał do przechowania dla Amerykańskiej Unii Geofizycznej, medal dla osoby, która jako pierwsza udowodni, iż najbliższa po Słońcu nam gwiazda Alfa Centauri nie jest zbudowana z antymaterii.
Na bazie prac i idei Alfvéna zaproponowany został przez Ralpha E. Juergensa budzący kontrowersje elektryczny model kosmosu.
Za podstawowe prace z dziedziny magnetohydrodynamiki i fizyki plazmy oraz ich zastosowanie otrzymał w roku 1970 Nagrodę Nobla.
Wybór publikacji
1950 – Cosmical Electrodynamics,
1954 – On the Origin of the Solar System,
1966 – Worlds-Antiworlds: Antimatter in Cosmology,
1968 – The Great Computer: A Vision ,
1969 – Atom, Man, and the Universe: A Long Chain of Complications,
1972 – Living on the Third Planet,
1975 – Structure and Evolutionary History of the Solar System ,
1981 – Cosmic Plasma.Odznaczenia
1950 – The Polhem Prize
1958 – John Ericsson Medal
1967 – Gold Medal of the Royal Royal Astronomical Society
1970 – Nobel Prize in Physics
1971 – M.V. Lomonosov Gold Medal
1971 – Franklin Medal
1980 – Roland Eötvös Medal, COSPAR
1982 – Carl XVI Gustaf Medal
1988 – William Bowie Medal, AGU
H.T. Cedergren Medal
Anders Celsius Medal
Wikipedia
✵
30. Maj 1908 – 2. Kwiecień 1995
