Grażyna Barszczewska: Aktor

„(…) aktorzy właściwie nie grają już bez mikroportu. Są na golasa, ale z mikroportami.”

Grażyna Barszczewska

Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu

„Każdy aktor to niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju instrument muzyczny. Reżyser może mu tylko powiedzieć, jaki utwór chcemy wykonać i jakich strun powinien dotknąć, żeby zagrały właściwym, pełnym brzmieniem. Wielki Tadeusz Łomnicki, kiedy jeden z reżyserów próbował mu nieudolnie pokazywać, jak ma zagrać, powiedział z dezaprobatą: „Oj, mój drogi, uważaj! Bo ja ci tak zagram, jak pokazujesz….””

Grażyna Barszczewska

Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu

„Aktorom zawsze bardziej smakuje to, co odległe od ich doświadczeń.”

Grażyna Barszczewska

Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu , Odległy

„Przypominam sobie pewną kontrowersję z dyrektorem Kazimierzem Dejmkiem. Odważyłam się nie zgodzić z opinią mojego wielkiego dyrektora o aktorach prostytuujących się w reklamach. Dyrektor kategorycznie zakazał bowiem swoim aktorom udziału w reklamie. Zdecydowałam się wypowiedzieć własne zdanie, ponieważ sama byłam i jestem do tej pory „bez grzechu” w tej materii. Powiedziałam dyrektorowi, że sprostytuować można się każdym żenującym, nieprzygotowanym występem, udziałem w niewybrednej imprezie czy masówce bez żadnych wartości, za to z dużymi pieniędzmi. Natomiast można zagrać dobrze rólkę – nie znaczy, że tak zawsze jest – w przyzwoicie zrobionej reklamie z pomysłem. A na koniec wypaliłam: „A ja, panie dyrektorze, nie gram w reklamie, uczę się tekstu, nie spóźniam się i mówię głośno i wyraźnie.””

Grażyna Barszczewska

„No to się aśćka do mnie nie przyp…..laj”, skomentował. Czepiał się, i słusznie, braków warsztatowych swoich aktorów i czuwał nad jakością słowa również.
Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu

„Zawsze podchodzę do spotkania z reżyserem z całą wiarą, nadzieją na fascynującą pracę, niezależnie od tego, czy ma lat 80, czy 20, zawsze to jest jakaś szansa dla aktora, nawet bardzo doświadczonego. Jeśli mi powie: proszę pani, wszystko to, co pani robiła, to już było, a teraz odrzucamy to, zapominamy, idziemy gdzie indziej, w nową jakość, wchodzimy do nowej rzeki – świetnie! Proszę bardzo!”

Grażyna Barszczewska

Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O wierze , O szansie , O czytaniu , O zapominaniu

„Rektorem naszej uczelni był (…) Eugeniusz Fulde – wspaniały aktor, reżyser i pedagog, który uczył nas rzemiosła na scenie. Krążyła wówczas laka pogłoska, że jeżeli rektor kogoś ze studentów pocałuje, to znaczy, że len będzie musiał odpaść. Pewnego dnia, po jednym z egzaminów, szlam korytarzem i nagle rektor Fulde, którego mijałam, cmoknął mnie w czoło!!! Moi koledzy zamarli. Aleja niewiele myśląc podbiegłam do niego i również pocałowałam go w czoło… Zastanawialiśmy się potem, kto z nas wyleci!”

Grażyna Barszczewska

Źródło: „Dziennik Zachodni” nr 263, 12–13 listopada 2005 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18329.html

O myślach , O myśleniu

„To fascynująca przygoda znaleźć się po tej drugiej stronie i z perspektywy piątego rzędu realizować swój reżyserski zamysł (pod warunkiem, że jest rzetelnie przygotowany!), obserwować jak się rozwija, rosnąć w rolach z aktorami. Bardzo mnie to wzbogaciło. Teraz lepiej rozumiem tych, na których my, aktorzy, tak często „wieszamy psy.””

Grażyna Barszczewska

o reżyserowaniu.
Źródło: Deptak dla Dulskiego, 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/42198.html

O psie