Graham Masterton: Na czasie cytaty (strona 5)

„To bardzo proste. Twój obraz jest tym, czym ty jesteś. Pojmujesz to? Obraz, za pośrednictwem którego ukazujesz się światu – to ty. Jak myślisz, dlaczego tubylcy w Afryce tak się bali fotografowania? Za tamtych dni wiedziano, że dzięki próżności jesteśmy zabezpieczeni przed spojrzeniem sobie w twarz. Wiedziano, że za każdym razem, kiedy ktoś maluje twój portret lub robi ci zdjęcie, dosłownie zabiera ci coś, coś z twego wizerunku, część ciebie. Twoja twarz starzeje się nie od wewnątrz, nie ze starości, ale z zewnątrz, ponieważ korzystają z niej inni. Twoja twarz starzeje się dlatego, że jest oglądana i fotografowana.”

„Nie ma się czemu dziwić, pomyślałem. Nie ma się co dziwić, że ludzie służyli diabłu i szli z nim w układy. Nie ma się co dziwić, że oddawali cześć złowrogim bóstwom żyjącym w podwodnych górach Atlantydy. Zawsze przychodzi chwila żalu, chwila rozpaczy, gdy się pożąda kogoś, kto na zawsze pozostanie dla człowieka niedostępny.”

„Ludzie pozornie najlepiej nam znani sprawiają nam najprzykrzejsze niespodzianki.”

„Nie musisz wierzyć, jeśli nie chcesz. Możesz nie wierzyć w jutro, ale ono i tak nadejdzie.”

„Ktoś powiedział, że kochanie się jest teraz nieomal tak trudne technicznie jak pilotowanie helikoptera. Tymczasem pilotowanie helikoptera jest nieco łatwiejsze, bo drążki sterownicze nie wiotczeją nagle w najmniej spodziewanym momencie.”

„Ameryka wciąż wywiera zbyt duży wpływ na cały świat. Jej kultura jest jak wścieklizna. Doprowadza świat do szaleństwa. Świat będzie się w nim pogrążał.”

„(…) od chwili, gdy została przyłapana w łóżku ze swoim nauczycielem francuskiego, nie otrzymywała prezentów urodzinowych…”

„Amerykanie są zmęczeni, ogień w ich żyłach już dawno się wypalił. Zastąpiony został przez cholesterol. Obecnie jedyną rzeczą, jaką naprawdę chce większość z nich, jest święty spokój i możliwość gapienia się w telewizory.”

„Czasami ramię, na którym można się wesprzeć i wypłakać, jest lepsze niż pieniądze wygrane na loterii.”

„Jestem samoukiem. Lubię ludzi, którzy są samoukami. Są oryginalni.”

„Mimo wszystko życie jest jedną wielką próbą sił.”

„W dzisiejszych czasach rynek zbrodni to rynek klienta, szeryfie.”

„Widzenie z wyprzedzeniem tego, co wydarzy się najbliższego poranka, było dla niej równie naturalne jak pamięć o tym, co wydarzyło się poprzedniego dnia nad ranem.”

„Ludzie bardziej niż odkrycia, że ktoś znajomy właśnie umarł, boją się stwierdzić, że ktoś martwy właśnie ożył.”

„W mojej dzielnicy nie było wiele okazji, by właściwe słowa używać w odpowiednim kontekście. Zacząłem się ich uczyć, jednak większość zatrzymywałem dla siebie, ponieważ ludzie, wobec których mógłbym ich używać, byli zbyt tępi, by je zrozumieć, albo w ogóle nie chcieli mnie słuchać.”

„Często świadkom, zwłaszcza jeśli są w szoku, wydaje się, że widzieli coś niezwykłego. Podobnie jest, gdy się patrzy na tkaninę z kwiecistym wzorem: wydaje się, że widać na niej twarze.”

„Zdarzało się już, że duchy raniły ludzi – powiedziała pani Vaizey. – Budzisz się rano i znajdujesz purpurowe ślady na całym ciele. Czasem również dusza ludzi. Siła nie musi być widzialna czy namacalna, żeby mogła wyrządzić ci krzywdę. Nie widzisz wiatru, ale przecież może cię wywrócić. Nie dotkniesz dymu, ale łzawią ci od niego oczy.”

„Im dalej jedziesz, tym lepiej poznajesz to, co zostawiasz za sobą.”

„Obietnica jest w pewnym sensie przepowiednią. Ale kiedy człowiek wstaje rano, nie wie, co przyniesie mu kolejny dzień i czy dożyje nocy.”