François de La Rochefoucauld: Na czasie cytaty (strona 6)

„Wprawdzie nikt nie jest zadowolony ze swojej fortuny, za to każdy – ze swego rozumu.”

„Rozkoszą w miłości jest kochać; więcej szczęścia daje namiętność, którą się odczuwa, niż ta, którą się budzi.”

„Obłuda jest hołdem, jaki występek oddaje cnocie.”

„Nie ma namiętności, w której by samolubstwo władało tak potężnie jak w miłości: zawsze skłonniejsi jesteśmy poświęcić spokój ukochanej osoby niż postradać własny.”

„Trwanie naszych uczuć mniej zależy od nas niż trwanie naszego życia.”

„Nigdy nie jesteśmy tak łatwo oszukiwani, jak wtedy, gdy myślimy, że oszukujemy innych.”

„Niezbyt kochać to pewny sposób, aby być kochanym.”

„Prosisz o złoto – otrzymasz łajno.”

„Łatwiej poznać ludzkość niż pojedynczego człowieka.”

„Kłótnie nie trwałyby długo, gdyby wina leżała tylko po jednej stronie.”

„Chwali się zazwyczaj tylko po to, aby być chwalonym.”

„Rozłąka osłabia mierne uczucie, a wzmaga wielkie – tak jak wiatr gasi świecę, a rozpala ogień.”

„Udana prostota jest delikatnym oszustwem.”

„Więcej ludzi utonęło w kieliszku niż w morzu.”

„By uzyskać stanowisko w świecie, robi się co można, aby się zdawało, że już się je ma.”

„Istnieje rodzaj miłości, której nadmiar niweczy zazdrość.”

„Chytrość – to lichy gatunek rozumu.”

„Kochanek widzi wady ukochanej dopiero wówczas, gdy czar pryśnie.”

„Człowiek może być zakochany jak szaleniec, ale nie jak głupiec.”