Emil Cioran: Na czasie cytaty (strona 2)

„Niegdyś płodzono z przekonania bądź z przypadku, dziś – żeby dostać zasiłek. Ten nadmiar kalkulacji nie może nie zaszkodzić jakości spermatozoidów.”

„Bez Ciebie jestem szalony, a z Tobą wpadam w szaleństwo…”

„Dobro było, albo będzie, ale nigdy nie jest.”

„Śmierć ma sens tylko dla ludzi, którzy namiętnie kochali życie. Umierać, nie mając z czym się rozstawać?!”

„Gdyby tak można sfotografować nasze sny.”

„Każda nasza myśl unicestwia świat.”

„To, że jestem wolny, choć wiem, że nim nie jestem.”

„Śmiech to jedyne usprawiedliwienie życia… Wielkie usprawiedliwienie życia.”

„U szczytu miłosnego szału, byle kto ma prawo przyrównywać się do Boga.”

„Miejsce, jakie zajmujemy we „wszechświecie” – punkcik, i żeby tylko! Po cóż zadawać sobie ciosy, skorośmy tak oczywiście znikomi? Taka konstatacja natychmiast nas uspokaja; odtąd koniec z wszelką szamotaniną, metafizyczną bądź inną. Później jednak ów punkcik się nadyma, rozrasta, zajmuje całą przestrzeń. I wszystko zaczyna się od nowa.”

„Nie ufać myślicielom, których umysły wprawia w ruch dopiero cytat.”

„Człowiek sądzi, że zbliża się do tego czy innego celu, zapominając, że w rzeczywistości przybliża się do celu właściwego, do rozkładu, będącego celem wszystkich innych.”

„Demokracja jest festiwalem miernoty i przeciętności.”

„Czy można uczciwie mówić o czymkolwiek oprócz Boga lub samego siebie?”

„Absolut – to coś, co rozpuszcza nam krew.”

„Nie patrz ani w przód, ani wstecz, patrz w głąb siebie, bez lęku i bez żalu: Nikt nie może zagłębić się w sobie, dopóki pozostaje niewolnikiem przeszłości albo przyszłości.”

„Sceptycyzm to elegancja strachu.”

„Czuję wielką potrzebę zerwania z wieloma ludźmi, przede wszystkim z przyjaciółmi; potem rezygnuję – czas się tym zajmie.”

„Bądźmy rozsądni: nikomu nie jest dane wyleczyć się całkowicie ze wszystkich złudzeń. Z braku powszechnego rozczarowania nie należy wyciągać wniosku o istnieniu powszechnego poznania.”