Elimelech Weissblum z Leżajska – rabin żydowski, jeden z pierwszych cadyków w historii judaizmu, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli chasydyzmu.
Był uczniem, a później następcą Dow-Bera z Międzyrzecza.
Po latach wędrówki i nauczania w I Rzeczypospolitej, w 1772 osiadł w Leżajsku. Uczniami Elimelecha byli m.in. Jakub Icchak Horowic, Naftali z Ropczyc i Menachem Mendel z Rymanowa.
W 1787 r. napisał dzieło Noam Elimelech , jedno z podstawowych dzieł chasydyzmu. W dziele tym umieszczał wiele gwiazdek nad wyrazami, które miały oznaczać nieokreślone i ograniczone znaczenie słów drukowanych. Jeden z rabinów powiedział, że gwiazdy na niebie są tylko komentarzem do gwiazdek w Noam Elimelech.
Jego postać obrosła wieloma legendami. Jeszcze za życia miał leczyć nieuleczalnie chorych i rozmawiać ze zwierzętami.
Rocznica jego śmierci, 21 dnia żydowskiego miesiąca adar, gromadzi przy jego ohelu w Leżajsku tysiące chasydów z całego świata.
Po śmierci Elimelecha cadykiem w Leżajsku został jego najstarszy syn Elazar , a ostatnim z leżajskich cadyków był syn Elazara, Naftali .
Wikipedia
„Pan Bóg postanawia, a cadyk niweczy, Pan Bóg niweczy, a cadyk odbudowuje i pozwala istnieć.”
Źródło: Borys Simkin, Cztery znaczenia ryby, „Wokrug Swieta”, tłum. „Forum”, 10 października 2011.
