Edward Law, 1. baron Ellenborough – brytyjski sędzia i polityk, przewodniczący Sądu Ławy Królewskiej, doprowadził do uchwalenia pierwszej brytyjskiej ustawy regulującej problem aborcji.
Był synem Edmunda Lawa, biskupa Carlisle. Wykształcenie odebrał w Charterhouse School oraz w Peterhouse na Uniwersytecie Cambridge. Wkrótce po ukończeniu studiów został członkiem Trinity College. Wkrótce jednak zrezygnował z kariery na uczelni i rozpoczął pracę prawnika w Lincoln’s Inn. W 1790 r. otrzymał powołanie do korporacji prawniczej. W 1787 r. był obrońcą Warrena Hastingsa w jego procesie przed Izbą Lordów.
Początkowo Law związany był ze stronnictwem wigów, ale wydarzenia rewolucji francuskiej i poparcie udzielane jej przez wielu wigowskich polityków, skłoniły go do przejścia do bardziej konserwatywnego stronnictwa torysów i poparcia gabinetu Williama Pitta Młodszego. W 1801 r. Law otrzymał stanowisko prokuratora generalnego Anglii i Walii w rządzie Henry’ego Addingtona. Wkrótce uzyskał mandat parlamentarny z okręgu Newtown.
Jednak już w 1802 r. Law otrzymał stanowisko Najwyższego Sędziego Sądu Ławy Królewskiej i tytuł 1. barona Ellenborough, dzięki któremu zasiadł w Izbie Lordów. W 1803 r. doprowadził do uchwalenia ustawy Malicious Shooting or Stabbing Act , która jako pierwsza regulowała problem aborcji w brytyjskim prawie. Za przeprowadzenie zabiegu usunięcia ciąży groziła od tej pory kara śmierci.
W 1806 r. powstał tzw. Gabinet Wszystkich Talentów na czele z lordem Grenville’em. Lord Ellenborough odrzucił ofertę objęcia stanowiska lorda kanclerza, ale został włączony do gabinetu, pozostając jednocześnie przewodniczącym sądu, co było często krytykowane. Ellenborough był ostatnią osobą, która będąc członkiem gabinetu, piastowała stanowisko sędziowskie. Ellenborough pozostał w gabinecie do jego upadku w 1807 r.
Jako sędzia Ellenborough specjalizował się głównie w prawie handlowym. Prowadził również wiele słynnych procesów. W 1814 r. sądził oskarżonego w malwersacje giełdowe lorda Cochrane’a, a w 1817 r. karykaturzystę Williama Hone'a oskarżonego o obrazę uczuć religijnych i moralności publicznej. Ellenborough zrezygnował ze stanowiska sędziego w listopadzie 1818 r. Zmarł niedługo później.
Był żonaty z Anne Towry, córką George’a Towry'ego. Po jego śmierci tytuł barona odziedziczył jego najstarszy syn, Edward.
Wikipedia
“The law of England is a law of liberty”
R. v. Cobbett (1804), 29 How. St. Tr. 49.
Kontekst: The law of England is a law of liberty, and, consistently with this liberty, we have not what is called an imprimatur (let it be printed); there is no such preliminary licence necessary. But if a man publish a paper, he is exposed to the penal consequences, as he is in every other act, if it be illegal.
“The greater the truth the greater the libel.”
Attributed to Lord Ellenborough (c. 1789). Burns credits it to Lord Mansfield.
Attributed
King v. Hunt (1820), 2 Chit. Bep. 134.
Beckwith v. Wood and another (1817), 2 Starkie, 266.
Nicholls v. Dowding and another (1815), 1 Stark. 81.
“I know but of one Being to whom error may not be imputed.”
Rex v. Lambert and Perry (1810), 2 Camp. 402.
“No man should be allowed to have an interest against his duty.”
Thompson v. Havelock (1808), 1 Camp. 528.
“What may be good circumstances in one man, cannot be deemed so in another.”
Rex v. Locker (1803), 5 Esp. 106.
Isherwood v. Oldknow (1815), 3M. &S. (K. B. Rep.) 396, 397.
“There have been errors in the administration of the most enlightened men.”
Rex v. Lambert and Perry (1810), 2 Camp. 405.
“I am willing to put the case into any shape you choose.”
Richmond v. Heapy and another (1816), 1 Starkie, 204.
“The law merchant respects the religion of different people.”
Lindo v. Unsworth (1811), 2 Camp. 603.
“I am as jealous of the rights of juries as of those of the Court.”
Rex v. Hucks (1816), 1 Starkie, 522.