Dean Koontz: Na czasie cytaty (strona 2)

„W powietrzu przypominają zwiewne duchy, ale stają się posępni stąpając po ziemi.”

„(…) w świecie, w którym McDonald's serwuje sałatki z niskotłuszczowym dressingiem, wszystko jest możliwe.”

„Kiedy człowiek zarabia na boku, to i żyje na boku.”

„Niezależnie od masek, jakie przybieramy, w każdym z nas bije ludzkie serce.”

„Zapomnienie to początek uzdrowienia.”

„Jedynie głupiec albo samobójca mógłby chcieć uczyć się używania nieznanej mu broni w trakcie walki.”

„To najlepsza rzecz, jaką możemy robić jeden dla drugiego: zmniejszać ciemność.”

„Każdy, czy bogaty, czy biedny, czy jest kimś wielkim, czy nikim, każdy ma łaskę. (…). Łaska jest czymś, co daje Bóg, a ty używasz jej do polepszenia świata albo nie używasz, musisz wybrać.”

„(…) interesująca książka może zostać wyrzeźbiona z surowego języka jedynie za pomocą wątpliwości ostrych jak dłuto.”

„Staczająca się w otchłań cywilizacja często uważa, że ten upadek jest podniecający i jest zachwycona tym, co obiecuje głębia. Ludzie często uważają ciemność za romantyczną i nie dostrzegają najstraszniejszej okropności, która czeka na dnie, w najgłębszej czerni. Dlatego odpychają wyciągniętą rękę, choćby podsuwano ją w dobrej woli, i zdarza się, że zabijają niedoszłych dobroczyńców.”

„Wyglądał jak demoniczne uosobienie morderczego instynktu.”

„Cywilizacja jest równie krucha jak każda istota ludzka. Każde z licznych piekieł, które człowiek stworzył w całej swojej historii, w tym czy innym zakątku świata, mogło się odrodzić – a również mogło powstać nowe piekło, skuteczniejsze i lepiej przemyślane.”

„Ból to jeden z elementów życia. Akceptując go, można w cierpieniu znaleźć zadziwiającą satysfakcję. A co ważniejsze, intensywne przeżywanie własnego bólu ułatwia czerpanie przyjemności z bólu innych.”

„Kiedy życie wręcza nam wreszcie bukiet pięknych kwiatów, zwykle patrzymy podejrzliwie, czy między płatkami nie ukryła się osa.”

„Nic mnie nie obchodzą troski i pragnienia większości amerykańskich dwudziestolatków. No może poza jednym wyjątkiem… Też chciałbym jakoś przetrwać.”

„(…) znalazł przycisk, przekręcił gałkę, szarpnął drzwi i wyskoczył w noc, ciemność i wiatr, żeby uciec przed śmiercią.”

„(…) piorunujące spojrzenie, które byłoby w stanie nie tylko zatrzymać zegary, ale i zmrozić upływ czasu.”

„Miłość i nienawiść wyczerpują umysł, nie pozwalają jasno myśleć.”

„Nie można schronić się w bezdennej przepaści – można się w nią jedynie rzucić.”