Claudie Fayein – francuska lekarka, która pracowała w Jemenie, od lat 50. ściśle związała swe życie z tym krajem. Napisała kilka reportażowych książek. Spoczywa na cmentarzu w Vétheuil w Val-d’Oise.
W Polsce popularne były wspomnienia Al Hakima . Wydano u nas także krótszą książkę z późniejszego okresu Szczęśliwa Arabia . Inna jej książka to Yémen .
W 1950 roku Imam Ahmad zatrudnił ją na 6 miesięcy w Sanie, by zajęła się jego haremem. Miała wtedy niemal 40 lat, męża, dzieci; realizowała marzenie z dzieciństwa. W Jemenie były wtedy jeszcze tylko 2 inne osoby z zagranicy. Została rok dłużej, do 1952 roku, pracując w szpitalach Sany. Potem nastąpiły liczne dalsze wyjazdy do Jemenu, gdzie stała się znaną osobą. Otrzymała obywatelstwo tego kraju. Brała udział w zakładaniu muzeum w Sanie w 1970 roku, zbierała eksponaty. Popierała socjalistyczny, proradziecki rząd Jemenu Północnego.
W książkach opowiada o swojej pracy, pacjentach, podjętych podróżach medycznych, obyczajach, jedzeniu, ubiorach. Jej popularność mogła wynikać z wyczucia romantyzmu sytuacji, ponieważ obecnie pojawiają się głosy krytyczne , że nie miała specjalnych kwalifikacji jako etnograf, nie przekazała zbyt wiele wiedzy o historii, kulturze.
Wikipedia
Źródło: Proceder Podróży..., „Życie Literackie” nr 7, 16 lutego 1958, s. 12. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14901