Cecilia Bartoli – włoska śpiewaczka, mezzosopran koloraturowy.
Jej rodzice Silvana Bazzoni i Pietro Angelo Bartoli byli profesjonalnymi śpiewakami i to oni dawali jej pierwsze lekcje śpiewu. Studiowała w Conservatorio di Santa Cecilia w Rzymie.
Po raz pierwszy publicznie wystąpiła w wieku ośmiu lat w Tosce. Jej prawdziwy debiut operowy miał miejsce w 1987 w Arena di Verona; to bardzo młody wiek, jak na debiut operowy.
W swoim bogatym repertuarze ma zarówno utwory kompozytorów epoki wczesnego baroku , jak i romantyzmu . Ma świetny zmysł dramatyczny i wielki talent aktorski. Zdobyła wielką sławę jako śpiewaczka operowa, głównie w dziełach późnego baroku i klasycyzmu . Partią Despiny w Cosi fan tutte zadebiutowała w 1996 roku na scenie Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Nie boi się trudnego, mało znanego repertuaru: nagrała płytę z ariami Antonio Salierego. Szczególnie jednak ceniona jest jako interpretatorka muzyki wokalnej Antonio Vivaldiego .
Bartoli znana jest z bardzo energicznych i brawurowych występów. Ma bardzo charakterystyczną barwę głosu; nawet słabo osłuchani melomani rozpoznają jej tembr po kilku dźwiękach. Jest również ceniona ze względu na niezwykły warsztat, interpretacje, sposoby artykulacji.
W 1995 została uhonorowana francuskim Orderem Sztuki i Literatury. W 2010 została laureatką prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning.
Mieszka niedaleko Zurychu razem z mężem, Oliverem Widmerem – szwajcarskim barytonem[potrzebny przypis]
Wikipedia
✵
4. Czerwiec 1966