Bartłomiej Ostapczuk – polski aktor-mim, choreograf, autor scenariuszy i reżyserii przedstawień teatru pantomimy. Pomysłodawca i założyciel Teatru Pantomimy Mimo, Warszawskiego Centrum Pantomimy w Teatrze Na Woli. Współzałożyciel Fundacji Centrum Pantomimy. Autor choreografii i ruchu scenicznego przedstawień w teatrach dramatycznych.
Bartłomiej Ostapczuk w latach 1998–2001 był aktorem Warszawskiego Teatru Pantomimy oraz Studia Mimów pod dyrekcją Stefana Niedziałkowskiego. Od 2005 r. jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Mimu odbywającego się w Teatrze Na Woli w Warszawie. W ciągu ostatnich lat festiwal stał się jednym z najważniejszych tego typu wydarzeń na świecie. Na łamach pisma „American Theatre Magazine” został uznany za jedno z głównych wydarzeń w Europie w kategorii sztuki mimu i teatru ciała[potrzebny przypis].
Bartłomiej Ostapczuk występował jako aktor amerykańskiego teatru pantomimy „Alithea Mime Theatre”. Był stypendystą The School for Mime Theatre w USA w latach 2001, 2003–2004.
Występuje gościnnie na scenach warszawskich teatrów m.in. Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Och-Teatru, Teatru Na Woli, Teatru Powszechnego, Teatru Królewskiego w Wilanowie w spektaklach reżyserowanych między innymi przez: Roberta Wilsona, Leszka Mądzika, Lionela Menard, Krzysztofa Warlikowskiego, Mariusza Trelińskiego, Mikołaja Grabowskiego, Tomasza Koninę i Achima Freyera.
Bartłomiej Ostapczuk jest również laureatem różnych nagród festiwali teatralnych. Jest wykładowcą teatru pantomimy w ramach projektu Mazowieckiego Instytutu Kultury „Inspiracje” oraz współtwórcą projektów i produkcji artystycznych w zakresie teatru pantomimy oraz teatru ruchu. Od 2005 r. prowadzi w Warszawie własne Studio Teatru Pantomimy, którego siedzibą jest Warszawskie Centrum Pantomimy/Scena Na Woli Teatru Dramatycznego.
Występował na scenach teatralnych Japonii, Portoryko, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Chin, Litwy, Rosji, Francji, Izraela, Korei Płd., Szwecji, Słowacji, Hiszpanii, Nowej Zelandii.
Wikipedia
Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 sierpnia 2005 https://web.archive.org/web/20060102223025/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sztukapo.htm