Audrey Niffenegger cytaty

„Elspeth miała wrażenie, że znalazła się na progu przełomu. Od jakiegoś czasu bardzo poważnie zastanawiała się nad straszeniem. Istnieje pewna równowaga między jego estetyczną i praktyczną stroną.”

„Kiedy umarła moja mama, mój ojciec zamknął się zupełnie. Wiem, że nie mogłaby tego znieść. Od chwili jej śmierci każda minuta jego życia była naznaczona jej nieobecnością, każdej czynności brakowało wyrazu, bo ona nie mogła tego oglądać.”

„Wypijam łyk kawy i próbuję poczuć odwrócony czas; próbuję wymazać różnicę między teraz a wtedy. Trzymają mnie tutaj tylko wspomnienia. Czasie, pozwól mi zniknąć. A wtedy to, co oddzielamy naszą obecnością, znów zleje się w jedno.”

„Nasza miłość była dla mnie nicią, dzięki której udało mi się przejść przez labirynt życia; siatką rozciągniętą pod chodzącym po linie człowiekiem, jedyną rzeczą w tym moim dziwnym życiu, której mogłem zaufać. Dziś wieczór czuję, że moja miłość do Ciebie jest mocniejsza niż ja sam, pozostanie tu po mnie i otuli Cię jak miękki pled.”

„Wiesz, żeby być sobą, nie trzeba się starać, nie trzeba robić nic.”

„(…) nieobecność może stać się dręczącą obecnością, jak uszkodzony nerw.”

“Clare takes a mouthful, swallows it in a businesslike fashion, and says, “Well, that’s not so bad.”
“That’s a twenty-something-dollar bottle of wine.””

“Running is many things to me: survival, calmness, euphoria, solitude. It is proof of my corporeal existence, my ability to control my movement through space if not time, and the obedience, however temporary, of my body to my will.”

“That’s what I love you for: your inability to perceive all my hideous flaws.”

“But don’t you think,” I persist, “that it’s better to be extremely happy for a short while, even if you lose it, than to be just okay for your whole life?”

“But as usual there’s no answer to this. As usual, that’s just how it is.”