Arnold de Villanova, znany też jako Arnau de Vilanova, Arnaldus de Villanova, Arnold z Villanova, Arnaud de Villeneuve – kataloński scholastyk, lekarz, templariusz, alchemik.
Osobisty lekarz króla Aragonii Jakuba II, profesor i rektor uniwersytetu w Montpellier. Autor wielu traktatów alchemicznych i medycznych, m.in. Breviarium practicae, Herbolarium de virtutibus herbarum, Regimen sanitatis ad regem Aragonum, Regimen sanitatis Salernitanum.
Na podstawie arabskiej receptury nauczył się destylować alkohol etylowy z wina.
Po pobycie na dworze aragońskim przeniósł się do Paryża, gdzie zyskał uznanie, ale też spotkał się z wrogością ze strony duchowieństwa i został zmuszony do ucieczki, ostatecznie znajdując azyl na Sycylii. Został wezwany ok. 1311-1313 do Awinionu przez chorego papieża Klemensa V. Zmarł podczas tej podróży na morzu między Neapolem a Genuą.
Poszukiwał kamienia filozoficznego , o którym tak pisał:
Wikipedia
„Tu wznosi się marny kamień, lichej też jest ceny. Głupcom niepotrzebny, miłują go bardziej mędrcy.”
Hic lapis exilis extat, pretio quoque vilis. Spernitur a stultis, amatur plus ab edoctis. (łac.)
o kamieniu filozoficznym.