Anthony de Mello cytaty

strona 5

„Nie zmienisz się ani trochę, jeśli ograniczysz się tylko do zmiany swojego zewnętrznego świata. Jeśli podejmiesz nową pracę, zwiążesz się z nowym małżonkiem, sprawisz sobie nowy dom, to tego rodzaju zmiany ciebie samego nie zmienią.”

„Nie proś świata aby się zmienił –
– to Ty zmień się pierwszy.”

„W miarę jak coraz mniej i mniej identyfikować się będziesz ze swoim ja, zapewnisz sobie coraz lepszy kontakt ze wszystkim i ze wszystkimi. A wiesz dlaczego? Ponieważ przestajesz się bać, że ktoś cię zrani, że nie będzie cię lubił. Nie będziesz pragnął wywierać na nikim dobrego wrażenia. Czy potrafisz wyobrazić sobie ulgę polegająca na tym, że poczujesz się uwolniony od tego wewnętrznego przymusu? Cóż za ulga! Wreszcie szczęście!”

„To wielka rzecz, jeżeli się cierpi. Tylko wtedy masz naprawdę dość dotychczasowego życia. Możesz wykorzystać cierpienia, aby położyć mu kres.”

„Nie wypełniaj swej pustki osobami, nazywając to miłością.”

„Nie istnieje wyjaśnienie wszelkiego cierpienia, zła, męczarni, zniszczenia i głodu na świecie. Nigdy tego nie wyjaśnisz. Możesz bawić się swymi wyjaśnieniami, religijnymi czy też innymi – ale nie wyjaśnisz tego nigdy. Bo życie jest tajemnicą, co oznacza, że twój myślący umysł nie jest tego w stanie rozwikłać. Dlatego właśnie masz się przebudzić i wtedy dopiero pojmiesz, że nie w świecie ukryte są problemy, ale że ty sam jesteś problemem.”

„Są dwa rodzaje wychowania:
To, które uczy, jak zarobić na życie
I to, które uczy, jak żyć.”

„Mówienie ludziom nie jest wspaniałą rzeczą, jest to część przebudzenia. Przebudzenie to życie nie według reguł narzucanych mi przez innych, ale zgodnie z tym, co tobie się wydaje.”

„Ludzie tak naprawdę nie chcą dojrzeć, nie chcą się zmienić, nie chcą być szczęśliwi.”

„Gdyby ci nikt nie powiedział, że nie będąc kochanym, jest się nieszczęśliwym, byłbyś szczęśliwy. Jeszcze jedno złudzenie: że zewnętrzne zdarzenia lub inni ludzie mogą cię zranić. Nie mogą. To ty im dajesz taką władzę nad sobą.”

„Dlaczego wszyscy tutaj są tak szczęśliwi, a ja nie?
– Dlatego, że nauczyli się widzieć dobro i piękno wszędzie – odrzekł Mistrz.
– Dlaczego więc ja nie widzę wszędzie dobra i piękna?
– Dlatego, że nie możesz widzieć na zewnątrz siebie tego, czego nie widzisz w sobie.”

„Niczego się nie wyrzekać, do niczego się nie przywiązywać.”

„Powiedzieć autorytetowi: „Jestem głupi. Proszę, pomyśl za mnie” to, jak powiedzieć: „Jestem spragniony. Proszę, napij się za mnie.””

„Władza nie powinna lekceważyć nieba.”

„Rozpadające się iluzje boleśnie ranią.”

„Poczucie winy jest złym uczuciem. Trzeba go unikać jak samego diabła. Kiedy czujesz się winny, to nienawidzisz nie swoje grzechy, lecz samego siebie.”

„Szczęście jest motylem: próbuj je złapać, a odleci. Usiądź w spokoju, a ono spocznie na twoim ramieniu.”

„Mistrz był nieubłagany dla tych, którzy lubowali się w rozczulaniu nad sobą i pielęgnowaniu złości. – Bycie skrzywdzonym, mawiał, to nic takiego, chyba że chcemy to pamiętać.”

„Pomóż nam znaleźć Boga.
– Nikt nie może wam w tym pomóc.
– Dlaczego?
– Dlatego, że nikt nie może pomóc rybie w odnalezieniu oceanu.”

„Żyć swoim życiem nie jest egoizmem. Egoizm zawiera się w żądaniu, by ktoś żył zgodnie z twoimi upodobaniami, żył dla twojej próżności, dla twojego zysku i twojej przyjemności.”

„Czym jest miłość?
– Całkowitą nieobecnością lęku – odpowiedział Mistrz.
– A czego się lękamy?
– Miłości – odparł znów Mistrz.”

„Jeśli nie jesteś szczęśliwy, to oznacza tylko tyle, że koncentrujesz się na tym, czego nie masz. W przeciwnym razie musiałbyś doświadczać błogostanu.”

„Jeśli chcesz widzieć Pana, patrz uważnie na stworzenie. Nie odrzucaj go; nie rozmyślaj nad nim. Po prostu patrz.”

„Czy możesz twierdzić, że kogoś kochasz, jeśli nie pozwalasz mu być sobą, jeśli potrzebujesz go psychicznie i emocjonalnie, żeby być szczęśliwym? To, co nasza kultura miłością nazywa, z jej pieśniami i poematami – tak naprawdę miłością nie jest; co więcej: stanowi jej przeciwieństwo. Jest żądzą, kontrolą, posiadaniem.”

„Co jest w życiu dobre? Umiłowanie pracy, którą lubisz wykonywać dla niej samej, umiłowanie śmiechu i bliskości z ludźmi, do których się nie przywiązujesz, nie uzależniasz emocjonalnie, choć ich towarzystwo przynosi ci radość.”

„Jak mogę przebaczyć innym?
– Gdybyś ich nigdy nie potępił, nie musiałbyś im przebaczać.”

„Społeczeństwo, które oswaja swoich buntowników, zyskuje spokój, ale traci przyszłość.”

„Jak mogę pomóc światu?
– Rozumiejąc go – odrzekł Mistrz.
– A w jaki sposób mogę go zrozumieć?
– Opuszczając go.
– Jak więc będę mógł służyć ludzkości?
– Rozumiejąc samego siebie.”

„Mistrz był nieubłagany dla tych, którzy lubowali się w rozczulaniu nad sobą i pielęgnowaniu złości.”

„Co wieczór, gdy guru zasiadał do odprawiania nabożeństwa, łaził tamtędy kot należący do aśramu, rozpraszając wiernych. Dlatego guru polecił, by kota związywać podczas nabożeństwa. Długo po śmierci guru nadal związywano kota w czasie wieczornego nabożeństwa, a gdy kot w końcu umarł, sprowadzono do aśramu innego kota, aby móc go związywać w czasie wieczornego nabożeństwa. Wieki później uczniowie guru pisali wielce uczone traktaty o istotnej roli kota w należytym odprawianiu nabożeństwa.”

“You will seek for God in vain till you understand that God can't be seen as a "thing"; he needs a special way of looking — similar to that of little children whose sight is undistorted by prefabricated doctrines and beliefs.”

“Charity is really self-interest masquerading under the form of altruism.”

“The Master would insist that the final barrier to our attaining God was the word and concept "God."”

“When God means you to be a healer he sends you patients; when he makes you a teacher he sends you pupils; when he destines you to be a Master he sends you stories.”

“The Master was exceedingly gracious to university dons who visited him, but he would never reply to their questions or be drawn into their theological speculations. To his disciples, who marveled at this, he said, "Can one talk about the ocean to a frog in a well or about the divine to people who are restricted by their concepts?"”

“The Master is not concerned with what we believe — only with what we see.”

“Said the self-righteous preacher, "What, in your judgment, is the greatest sin in the world?"
"That of the person who sees other human beings as sinners," said the Master.”

“"What is the work of a Master?" said a solemn-faced visitor.
"To teach people to laugh," said the Master gravely.”

“What is my identity?"
"Nothing," said the Master.
"You mean that I am an emptiness and a void?" said the incredulous disciple.
"Nothing that can be labeled.”

“No one is exempt from talking nonsense. The great misfortune is to do it solemnly.”

“All I did was sit on the riverbank handing out river water. After I'm gone, I trust you will notice the river.”

“If you search within your heart, you will find something there that will make it possible for you to understand: a spark of disenchantment and discontent, which if fanned into flame will become a raging forest fire that will burn up the whole of the illusory world you are living in, thereby unveiling to your wondering eyes the kingdom that you have always lived in unsuspectingly.”

“What kind of a person does Enlightenment produce?”

“Ideas kill people.”