Andrzej Samson cytaty

„Szkoły nie można zreformować z zewnątrz, bo najważniejsza część jej działalności rozgrywa się w sferze psychologicznej, jest „dzianiem się” pomiędzy uczniami i nauczycielami, którego za pomocą urzędniczych rozporządzeń zmienić niepodobna.”

„Był Człowiek, mistrz świata w przeklinaniu, ekscentryczny i ekstrawagancki. W młodości nosił czarne kapelusze i czerwone szaliki, potem „niemęskie” kucyki. Niechlujny z tłustymi włosami. Mieszkał w kawalerce, skromnie. Człowiek niezachłanny na kasę.
Był Człowiek, którego zaszczuto, nazwano potworem, przyklejono łatkę „pedofil”…
A kto rzucił w niego kamieniem a jest bez winy, niech wypierdala do raju obłudnej politycznej poprawności”

„Szkoła przez całe lata skrupulatnie troszczy się o to, żeby jej uczniowie przypadkiem nie dorośli i nie dojrzeli. Upupiając ich na każdym kroku, traktując jak małe dzieci, rozmawiając ponad ich głowami, o ich sprawach nie z nimi, ale z ich rodzicami, stosując zasadę „nie dyskutuj” i wiele innych sposobów, szkoła usiłuje wręcz zapobiec ich dorastaniu i dojrzewaniu.”

„Spoza licznych wymagań i zaleceń szkoły wyłania się postać ucznia wymarzonego, takiego, jakiego szkoła chciałaby mieć i jakiego lubiłaby uczyć. Jest to portret przeciętnego średniaka albo, jak kto woli, średniego przeciętniaka, sobkowatego oportunisty, ulizanego potakiewicza nie tyle grzecznego, bo grzeczność jest pewną szlachetnością ducha, ile wyrachowanego, włazidupka i amoralnego cwaniaka.”

„Nie można być dzieckiem i rodzicem, nie będąc ze sobą w konflikcie niezależnie od charakteru, chęci i woli obu stron.”

„[…] optymalna odległość między babcią i wnukiem wynosi trzysta siedemdziesiąt kilometrów.”

„Systematyczne olewanie przez państwo swoich nauczycieli i swojej szkoły jest ciężkim strategicznym błędem, którego odległe skutki w postaci komercjalizacji i upadku kultury oraz powszechnego zdziczenia obyczajów już można obserwować. A będzie jeszcze gorzej.”