Aleksandra Kurzak cytaty (21 cytatów)

Aleksandra Kurzak: 21 Cytatów 0 Polubień

Aleksandra Kurzak słynne cytaty

„Jaka nastolatka byłam jego fanką. W pokoju miałam jego plakat z koncertu w Zabrzu. I raptem artysta, którego uwielbiam, słucha mnie na widowni. Po spektaklu przyszedł do mnie za kulisy. Gratulował mi. Rozmawialiśmy. Byłam zdziwiona, że pamięta mnie doskonale ze swego konkursu i pamięta nawet jakie arie w poszczególnych etapach śpiewałam. Rezultatem rozmowy z nim był też mój udział w koncercie z okazji urodzin Verdiego w Parmie. Śpiewałam tam fragmenty z Rigoletta.”

Aleksandra Kurzak

o Plácido Domingo.
Źródło: Marek Zaradniak, Robić jedną rzecz, ale dobrze, „Głos Wielkopolski”, 6 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rjra.htm

„Śpiewałam właśnie barokową arię z ozdobnikami i wypadło mi jedno słowo. Niestety, przez ten fakt wypadła mi też muzyka. W trakcie arii zastanawiałam się: Gdzie ja jestem? Nie miałam zielonego pojęcia, co śpiewam. Na poczekaniu wymyślałam koloratury. Dla mnie trwało to wieczność, choć dyrygent twierdził, że najwyżej dwa takty. Na scenie miałam wrażenie, że aria nie ma końca. W pewnym momencie klawesynista podegrał mi linię melodyczną i wskoczyłam w temat.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem , Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

„W tym cały sekret, by śpiewać bez bólu. Studenci skarżą się czasem na ból gardła i mięśni. Profesorowie odpowiadają, że skoro boli, znaczy – pracuje. Porównują śpiewaków do sportowców – intensywnie trenują, więc muszą mieć zakwasy i odczuwać ból mięśni. Bzdura kompletna – kiedy śpiewa się dobrze, nic nie ma prawa boleć.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

„Prawie w ogóle nie słucham muzyki, a już na pewno nie opery. Delektuję się ciszą.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Robert Migdał, To jest zazdrosny zawód, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 28, 4 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110614.html

„Tak naprawdę lubię każdą partię, którą się w danym momencie zajmuję. Bardzo cenię rolę Zuzanny w „Weselu Figara” Mozarta ze względu na świetne libretto, na to, że można się „wygrać” aktorsko. Ale te najbardziej ulubione role są jeszcze przede mną.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Ulubione role jeszcze przede mną, „Dziennik Polski”, 20 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/urjp.htm

„Wychowując się w muzycznym domu, naturalnie poszłam w ślady rodziców. Początkowo myślałam o balecie. Potem przyszedł czas na naukę gry na fortepianie i skrzypcach. Szło mi całkiem dobrze. W średniej szkole muzycznej byłam najzdolniejsza w klasie, ale zawsze ciągnęło mnie do teatru, kostiumu i całej tej otoczki towarzyszącej operze. Zaczęłam się uczyć śpiewu na trzy tygodnie przed egzaminem na akademię. Chciałam być solistką, a dobrze wiedziałam, że życie instrumentalisty to ciężki kawałek chleba. Dwanaście lat, które poświęciłam skrzypcom, to była dobra szkoła życia, ale chyba zbyt byłam leniwa, żeby dalej iść w tę stronę. Instrument sprzedałam zaraz po dyplomie i dziś, jeśli coś gram, to tylko na fortepianie, gdy przygotowuję się do roli i sama sobie akompaniuję.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Maciej Łukasz Gołębiowski, Opera to teatr, tyle że bardzo trudny, „Hi Fi i Muzyka”, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24232

Aleksandra Kurzak Cytaty o śpiewie

„Mogę śpiewać stojąc, leżąc, ale nie potrafię śpiewać, leżąc płasko na plecach. Muszę unieść się choć trochę. Z reżyserami trzeba uważać. Często do opery wchodzą osoby, niemające o śpiewaniu i muzyce pojęcia – i bywa trudno. Oni chcą stworzyć coś naprawdę dziwacznego, żeby zabłysnąć w mediach i zrobić sobie nazwisko.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

„Opera to teatr, tyle że bardzo trudny. Akcją sceniczną, ruchem, gestem kieruje muzyka. W teatrze dramatycznym aktor ma dużą swobodę interpretacji i miejsce na improwizację. To samo zdanie może mówić raz przez minutę, innym razem przez trzy i nic tym nie zepsuje. Tymczasem w operze bywają sytuacje, w których jakiś ruch jest wręcz niemożliwy, bo nie pasuje do muzyki. Improwizacja także tutaj jest ważna, ale ogranicza ją zamknięta struktura muzyczna dzieła. To w niej musi się odnaleźć śpiewak, reżyser, choreograf, scenograf i wszyscy inni. Bywają sytuacje, gdy reżyser, który przyszedł z teatru dramatycznego, nie bardzo rozumie realia śpiewu. Mówi: połóż się i tak śpiewaj, a ja mówię, że się nie położę, bo w takiej pozycji w życiu nie zaśpiewam swojej kadencji. Każdy spektakl operowy to kompromis pomiędzy artystyczną wizją reżysera a fizycznymi możliwościami śpiewaków.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Maciej Łukasz Gołębiowski, Opera to teatr, tyle że bardzo trudny, „Hi Fi i Muzyka”, 23 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24232

„Miałam cztery lata i mama zabrała mnie na Festiwal Moniuszkowski w Kudowie, na którym występowała. A ponieważ zawsze musiałam robić to, co ona, naśladowałam ją też przy rozśpiewywaniu się. Wtedy właśnie dyrektor Stefan Rachoń zapytał mamę: Kto tak z Panią śpiewa w pokoju hotelowym? – Moja córka – odparła. Dyrektor na to: – Jak to córka? To małe dziecko? Niemożliwe! I rzeczywiście, w nagrodę dostałam wtedy czekoladki i różę, a dyrektor chciał ze mną nagrać płytę z ariami operowymi. Ostatecznie projekt nie doszedł do skutku. Rodzice stwierdzili, że oszczędzą dziecku stresu. Dziś wiem, że to była słuszna decyzja.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem, Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

„Osiem lat temu śpiewałam we Wrocławiu Gildę w „Rigoletcie”. Po premierze wylądowałam w szpitalu na dziesięć dni z zapaleniem płuc. To był największy koszmar, jaki przeżyłam – mimo choroby spróbować dośpiewać do końca. Ostatnio w Londynie wydarzyła się podobna sytuacja. Był to podczas spektaklu „Napoju miłosnego” Donizettiego, w którym brałam udział. W przerwie baryton zapowiedział, że jest chory i nie panuje nad tym, co robi. Organizatorzy zadzwonili po jego dublera, ale miał wyłączoną komórkę i nie mogli go znaleźć. Przerwa przedłużyła się prawie do godziny. Wtedy ściągnęli innego śpiewaka, który od dwóch dni był w Londynie na próbach innego spektaklu. Kiedy do niego zadzwonili bronił się, że ostatni raz wykonywał tę partię piętnaście lat temu, poza tym jest zmęczony. Ubłagali go jednak i przyszedł z pulpitem prosto na scenę, tak jak stał.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem, Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

Aleksandra Kurzak

Moja córka – odparła. Dyrektor na to: – Jak to córka? To małe dziecko? Niemożliwe! I rzeczywiście, w nagrodę dostałam wtedy czekoladki i różę, a dyrektor chciał ze mną nagrać płytę z ariami operowymi. Ostatecznie projekt nie doszedł do skutku. Rodzice stwierdzili, że oszczędzą dziecku stresu. Dziś wiem, że to była słuszna decyzja.
Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem , Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

Aleksandra Kurzak Cytaty o tajemnicy

„Artystą się bywa. O 19, kiedy kurtyna idzie w górę, jestem diwą, potem staram się być normalną kobietą. Diwa ma pejoratywne zabarwienie w środowisku. To się zawsze kojarzyło z Marią Callas i jej wielkimi kaprysami. Teraz, kiedy się mówi „to jest diwa”, słychać konotację: uwaga, będą problemy. A ja się staram być normalna.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

„Najważniejszy jest oddech. Kobiety z natury mają gorzej, bo oddychają bardziej szczytami niż mężczyźni. Trzeba się tego oduczyć i odkryć tajemnicę przepony. Niektórzy mówią, że trzeba ją mocno trzymać na dole i cisnąć. Kolejna bzdura. To wbrew fizjologii. Śpiew opiera się na wyobraźni. Najpierw musimy wyobrazić sobie to, co chcemy usłyszeć. Tego instrumentu nie widać. Nikt nie skoryguje ustawienia palca czy ręki, jak w przypadku fortepianu czy skrzypiec. To praca z naszym wnętrzem.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

„Nie zgodzę się z lansowaną ostatnio teorią, że reżyser jest bogiem w operze. Nie był, nie jest, i mam nadzieję, nigdy nie będzie. Nie jestem za śpiewaniem i staniem, chciałabym być dobrze zrozumiana. Więc, procentowo, niech będzie 60 do 40. Oczywiście dla dyrygenta.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

Aleksandra Kurzak cytaty

„(…) miałam szczęście, by w wieku 27 lat wystąpić w tym słynnym teatrze i spotkać się z tak olbrzymim entuzjazmem krytyków, publiczności i dyrekcji. Od tego momentu dyrekcja opery zaproponowała mi wiele kolejnych kontraktów.”

Aleksandra Kurzak

o występie w Metropolitan Opera w Nowym Jorku.
Źródło: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Ulubione role jeszcze przede mną, „Dziennik Polski”, 20 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/urjp.htm

O szczęściu , O wieku

„Nie będę eksperymentować. Sprawdzam się w tym, co robię.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Marek Zaradniak, Robić jedną rzecz, ale dobrze, „Głos Wielkopolski”, 6 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rjra.htm

„Muzyka i śpiew polega na tym, że człowiek cały czas je w sobie nosi.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem , Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

O muzyce , O czasie

„Chodziłam do wrocławskiej opery co wieczór, kiedy tylko odrobiłam lekcje i poćwiczyłam. Wychowałam się w tym teatrze, nasiąkłam tu muzyką.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem , Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

„Agenci miewają duży wpływ na kariery śpiewaków, ale ostatnie słowo, jeśli chodzi o repertuar i miejsca występów, należy do artysty.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Adam Domagała, Ostatnie słowo należy do artysty, „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 7 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ostatnies.htm

„Sama doszłam do tego, gdzie jestem.”

Aleksandra Kurzak

Źródło: Bohdan Gadomski, Carpe diem, „Express Ilustrowany” nr 298, 23 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129877.html

„Ten zawód jest bardzo zazdrosny i wymaga wielu poświęceń, ale niektórym udaje się połączyć i jedno, i drugie.”

Aleksandra Kurzak

o swojej pracy.
Źródło: Robert Migdał, To jest zazdrosny zawód, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 28, 4 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110614.html