Adolfo López Mateos – prezydent Meksyku w latach 1958-1964. Jego kadencja charakteryzowała się przyśpieszonym rozwojem gospodarczym kraju oraz kontynuacją reformy rolnej.
Z zawodu bibliotekarz i nauczyciel hiszpańsko-amerykańskiej literatury. Karierę polityczną rozpoczął od przedstawicielstwa Meksyku przy ONZ. W latach 1946-1952 był senatorem. Później został sekretarzem generalnym Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej. Jako minister pracy wyspecjalizował się w rozwiązywaniu sporów zbiorowych, dzięki jego zaangażowaniu udało się doprowadzić do zawarcia układu ze Stanami Zjednoczonymi regulującego kwestie obcej siły roboczej i imigracji.
W okresie jego rządów, PRI na krótko przesunęła się ponownie w lewą stronę. Nowy rząd rozdał obywatelom 12 milionów hektarów ziemi, wykupił udziały spółek zagranicznych w przemyśle , rozbudował system opieki socjalnej i medycznej oraz zapoczątkował budownictwo społeczne. Hasłem rządów Mateosa było zdanie: „Skłaniam się ku lewicy, lecz w ramach konstytucji”. Mimo poglądów wydalił ze związków zawodowych nauczycieli i kolejarzy ich dotychczasowe komunizujące przywództwo a do więzienia trafił działacz komunistyczny i artysta Juan Alfar Siqueiros[potrzebny przypis].
Mimo oskarżeń o korupcję López w czasie swojej kadencji prezydenckiej wspierał wzmożony rozwój przemysłowy Meksyku, rozszerzył zakres reformy rolnej a także zapoczątkował kampanię walki z analfabetyzmem.
Wikipedia
✵
26. Maj 1910 – 22. Wrzesień 1969
