Jopie Huisman: Quotes about painting

“I feel responsible, because so many people are leaning against me. Of course I can not take that pole away from them, they will fall over. I can see that those people need it! An ongoing struggle, an ordeal - because, if I say something I have to make it happen. In this way, painting is a religious matter. My paintings create a consciousness that offers comfort... It must appear in the light. Somebody of eighty years old who never ever would think about visiting a museum. Recognition!”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Ik voel me verantwoordelijk, omdat er zoveel mensen tegen me aan leunen. Ik kan die paal natuurlijk niet voor ze wegzagen, dan vallen ze om. Ik zie toch dat die mensen er behoefte aan hebben! Een voortdurend gevecht, een beproeving, want als ik iets zeg moet ik het waarmaken. Schilderen is op deze manier een religieuze aangelegenheid. Door mijn werken ontstaat een bewustzijn, dat troost biedt.. .Het moet voor 't licht komen. Zo'n mens van tachtig dat er nog nooit ook maar één seconde aan heeft gedacht een museum binnen te wandelen. Herkenning.
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

People , Way , Feeling , Thinking

“In 1946 it was the first time I saw a Van Gogh, a painting from his years in France. It was excactly what I had always felt here [in the fields of Friesland]: infinity, the unimaginable. I was bewildered and thought: who has been painting here for God's sake? Pink stripes in a green sky, you can't imagine! Ultramarine and carmine in the soil with a big yellow sun behind it..”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: In 1946 zag ik voor het eerst een Van Gogh, uit z'n Franse tijd. Dàt was wat ik hier [in Friesland] altijd gevoeld had: de oneindigheid, het onvoorstelbare. Ik was verbouwereerd, [en] dacht: wie is hier in godsnaam bezig geweest? Roze strepen in een groene lucht, moet je es nagaan. Ultramarijn en karmijn in de bodem, een grote gele zon erachter..
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

God , Imagination , Time , Sun

“Just six kilometers – never my world was bigger than that, actually. That starting time [of his painting & drawing, c. 1946], to which I return now; watercolor; I prefer a bit foggy, a small world - and not the cows themselves, but only their traces in the mist. The tenderness... I am currently [1993] deeply immersed in little trees and in the reeds. You have to experience it as mysticism, as a miracle. And afterwards: passing it on..”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Maar een straal van zes kilometer, groter is mijn wereld eigenlijk nooit geweest. Die begintijd [c. 1946], waar ik nu [1993] weer naar terugkeer; waterverf; het liefst een beetje mistig, een klein wereldje, en dan niet de koeien zelf, maar hun sporen in die damp. De tederheid.. .Ik verdiep me op het moment erg in boompjes, en in het riet. Dat moet je als mystiek, als een wonder ondergaan. En vervolgens doorgeven.
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

World , Tree , Time , Drawing

“.. because of self-preservation, selfishness and the urge for happiness love has prevailed in me, and in that way everything becomes enchanted and even an old dirty, discarded doll transforms in something that can move you. The attention I gave it [in his painting: 'Rag doll', 1975], together with the attention you give it, ensure that it is no longer doomed, not alone any more. If there is any background connected to my artwork, it is this.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: ..uit zelfbehoud, egoïsme en drang naar geluk heeft de liefde in mij de overhand gekregen en zo wordt alles betoverd en wordt een oude vieze, weggesmeten pop een ding dat je ontroeren kan. De aandacht die ik er aan gegeven heb [in zijn schilderij: 'Lappenpop', 1975], samen met de aandacht die u er aan geeft, zorgt ervoor dat het niet meer verdoemd is, niet meer alleen. Als er een achtergrond bij mijn werk hoort, dan is het dat wel.
p 66
Jopie Huisman', 1981

Love , Way , Painting , Selfishness

“I was sitting in the barn, drawing a dead bird which I had put on a box. Then the barn door opened and Kees entered [an old iron-merchant, already retired].... He came down next to me.... After a short silence he said: 'Are you painting? '.... it looks somewhat like that bird'. I said: 'To me that means a compliment Kees, because I am trying to draw that bird.' Stunned, he looked at me and asked, "Why are you doing that?" What could I answer? I said: Actually, I don't know myself'. Then he hoisted himself to his feet and said, I'll bring you the stuff next Monday' and he went to the door..”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: ** Ik zat in de schuur en tekende een dode vogel, die ik op een kistje had neergelegd. Toen ging de schuurdeur open en kwam Kees binnen [een oud ijzerkoopman, al met pensioen].. ..Hij ging op zijn hurken naast me zitten.. ..Toen zei hij, na een korte stilte: 'Ben je aan het schilderen?'.. .. 'Het lijkt wel wat op die vogel'. Ik zei: 'Dat is voor mij een compliment, Kees, want die vogel probeer ik na te tekenen.' Stomverbaasd keek hij me aan en vroeg: 'Waarom doe je dat?' Wat moest ik daar nu op antwoorden? Ik zei: 'Ja, dat weet ik eigenlijk zelf ook niet'. Toen hees hij zichzelf overeind en zei 'Ik breng de rommel maandag wel bij je.' Hij liep naar de deur..
Source: Jopie de Verteller' (2010) - postumous, p. 27

Bird , Silence , Drawing , Painting

“Father was a beautiful person, Otherwise I couldn't have paint him like that [Jopie points to the portrait of his father in the living-room, hanging next to his mother's]. Painted in seven hours. On a Saturday. About three months before my mother had died. Three times [during the painting-session] he stood up: 'Are you getting ready, finally?' The way I am talking about them is just how you see them here. He was a skipper of mud, afterwards a farmer.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Vader was ook een juweel van een mannetje. Anders kun je 'm toch ook niet zo schilderen. [Jopie wijst naar het portret van zijn vader dat in de huiskamer hangt, naast dat van zijn moeder] In zeven uren gemaakt. Op een zaterdag. Toen was m'n moeder een maand of drie dood. Drie keer is ie overeind geweest: 'Ben je al 'ns een keer klaar?' Zoals ik over ze praat, zo zie je ze daar hangen. Het was een modderschippertje, later boer.
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

Beauty , Way , Time , Painting

“In 1973 I suddenly came into major private problems. I was completely thrown back on myself. Then I found those trousers between the old stuff. A worn-out, eighty times repaired, filthy pair of pants of a milker. I saw myself in it, it reflected the state of my soul. Then I took it with me and painted it [title: Pants of a cow milker]. Moreover because other because people recognized themselves in it, this has become my salvation. I found back my identity through it. As a matter of fact a self-portrait.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: In 1973 raakte ik plotseling in grote privéproblemen. Ik was helemaal op mezelf teruggeworpen. Toen vond ik tussen de rommel die broek. Een afgetobde, tachtig keer verstelde, smerige melkersbroek. Ik zag mijzelf daarin, hij weerspiegelde de toestand van mijn ziel. Toen heb ik hem meegenomen en geschilderd [titel: Broek van een koemelker]. Ook omdat andere mensen zich erin herkenden, is het mijn redding geweest. Ik heb er mijn identiteit door teruggevonden. Eigenlijk een zelfportret.
p 60
Jopie Huisman', 1981

People , Soul , Problem , Time

“The smaller the world, the better I feel. When the reed is around me, evil has disappeared from the world. I really shall paint the reed next year, I've seriously decided. A small area of reeds with some water under. And then it will appear [on the canvas] exactly in the way it will make one quiet. I will paint it outdoors because I don't have any imagination - by the way, I would find myself very cheeky if I did. I have nothing to add, I have nothing in me and I believe I must be well aware of that because that is my limitation, as a consequence of my temporality.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Hoe kleiner de wereld, hoe beter ik me voel. Het riet om mij heen, dan is het kwade de wereld uit. Volgend jaar zal ik dat riet schilderen, ik heb het mij heilig voorgenomen. Een stukje riet met een stukje water eronder. En dan komt het er precies zo op dat je er stil van wordt. Ik schilder het buiten, want fantasie heb ik niet en dat zou ik trouwens een grote brutaliteit van mijzelf vinden. Ik heb er niets aan toe te voegen, ik heb niets in mij en ik geloof dat ik dat mijzelf goed bewust moet zijn, want als gevolg van mijn tijdelijkheid is dat mijn beperktheid.
Source: Jopie Huisman', 1981, p. 118

World , Way , Feeling , Imagination

“As far as transience is concerned... You see the whole story in those shoes, that's why I paint them so accurate. The physical attitude; crooked legs, a lump. Those shoes were talking to me, and then I thought: I can see that you were so and so big, but did you also had a wife? Children? What were you doing? And what really mattered to me is my own place between them. Between those stories, that mystery. That pitch-black background [in Jopie's paintings, till c.1979-80] - I had found it. A cry for attention. Those pants, that shirt, that background, that was: here I am. But then it become mannerism. So I carried on realistically but avoiding the black background at all costs. It is as Rutger Kopland says: Whoever found it did not look well. Now I want to paint people like this, like they are made of colored mud. Color spiritualizes.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Wat de vergankelijkheid betreft.. .Je ziet het hele verhaal in die schoenen, daarom schilder ik ze zo scherp. De lichamelijke houding; kromme poten, een knobbel. Die schoenen praatten tegen me, en dan dacht ik: ik kan zien dat je zo en zo groot was, maar had je ook een vrouw? Kinderen? Wat deed je? En waar het me in wezen dan om ging is mijn plekkie daartussen. Tussen die verhalen, dat mysterie. Die pikzwarte achtergrond [in zijn schilderijen, tot c. 1979-80]; ik had het gevonden. Een schreeuw om aandacht. Die broek, dat hemd, die achtergrond, dat was: hier ben ik. Maar dan word je een maniërist. Dus ik ben realistisch doorgegaan, maar koste wat het kost die zwarte achtergrond vermijdend. Het is zoals nl:Rutger Kopland zegt: Wie het gevonden heeft, heeft niet goed gezocht. Nu wil ik de mensen zo schilderen, als zijn ze van gekleurde modder. De kleur die vergeestelijkt.
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

Children , People , Color , Shoe

“I worked for months on this painting [title 'The Stone-wheelbarrow of C. Adema', 1977], for instance that well-bucket on the wheelbarrow I painted a twenty times or more, and it is constructed exactly as nature has shaped it. I want to make it harder and harder for myself. 'That's how it is' doesn’t exist for me. Deepening, that's what it is all about. My wish is to make in due time a small painting in which I can hardly discover any longer that it is painted, that it is just there, like that. Just something very simple.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Maandenlang heb ik aan dit schilderij [titel: 'De steenkruiwagen van C. Adema', 1977] gewerkt en die putemmer bijvoorbeeld op de kruiwagen, heb ik wel twintig keer geschilderd en is precies zo opgebouwd als de natuur hem gevormd heeft. Ik wil het mezelf steeds moeilijker maken. Zo kan het wel – bestaat niet voor mij. Verdieping, daar gaat het om. Ik wil nog eens een keer een schilderijtje zo maken, dat ik haast niet meer kan zien dat het geschilderd is, dat het er gewoon is, zo, zonder meer. Iets heel eenvoudigs.
Source: Jopie Huisman', 1981, p. 80

Nature , Time , Painting

“I used to paint some things a few times, but I stopped, because I didn't get an answer. If the work has nothing to say to somebody else, I quit. I am not an idiot who is talking to himself and gazing at the tip of his brush. Painting you do together.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Voorheen heb ik ook wel eens wat geschilderd, maar omdat ik toen geen antwoord kreeg, ben ik ermee gestopt. Als het een ander niets te zeggen heeft, stop ik ermee. Ik ben geen idioot die in zichzelf zit te praten en naar de punt van het penseel zit te staren. Schilderen doe je met elkaar.
Source: Jopie Huisman', 1981, p. 57

Time , Painting