Micko ulubione cytaty (strona 14) | Cytaty sławnych ludzi

„Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się, jak umierać.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: „Literatura na Świecie”, wydania 7–9, Współczesne RSW Prasa, 1980, s. 27.

„Rodzi się próżnia tam, gdzie umiera nadzieja.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: Kazimierz Bidakowski, Tadeusz Wójcik, Pamiętniki lekarzy, Czytelnik, 1964, s. 771.

„Chciałem biec za nim, ale przypomniałem sobie, że byłoby śmieszne biec w skarpetach za kochankiem swej żony, a nie chciałem być śmieszny, chciałem być straszny.”

Lew Tołstoj książka Sonata Kreutzerowska

The Kreutzer Sonata

„Młodym ludziom zdaje się, ze pieniądze są najważniejszą rzeczą w życiu. Gdy się zestarzeją są już tego pewni.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

„Wyobraź sobie, że nie masz niczego w dłoniach oprócz swego losu. Siedzisz na progu łona swej matki i zabijasz czas, albo czas zabija ciebie. Siedzisz tam wyśpiewując doksologię rzeczy niepojętych. Na zewnątrz, na zawsze na zewnątrz.”

Henry Miller książka Black Spring

Źródło: Black Spring, The Obelisk Press, Paryż 1938; Grove Press, Nowy Jork 1963, s. 241.

„O ile alkohol i kokainę zaliczyć można do jadów realistycznych, – potęgują świat nie dając nastroju niesamowitości – o tyle peyotl nazwałbym narkotykiem metafizycznym, dającym poczucie dziwności istnienia, którego w stanie normalnym doznajemy niezmiernie rzadko – w chwilach samotności w górach, późno w nocy, w okresach wielkiego umysłowego przemęczenia, czasem na widok rzeczy bardzo pięknych, lub przy słuchaniu muzyki, o ile nie jest to po prostu normalnym wrażeniem metafizyczno-artystycznym, pochodzącym od pojmowania bezpośrednio samej Czystej Formy dzieła sztuki.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

Źródło: Nikotyna, alkohol, kokaina, peyotl, morfina, eter + appendix, Drukarnia Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej, Warszawa 1932, s. 100.

„Wam inteligentom to łatwo. Na was pracowali ojcowie, a często i dziadkowie. No i coś wam w mózgach załatwili, co wam ułatwia pracę zawodową czy twórczą. Ja jestem pierwsze pokolenie i całą wiedzę, pożal się Boże, o świecie, o ludziach, o kulturze, musiałem zdobyć sam. Myślicie, że to łatwo? To trzeba zębami i pazurami. Wielu moich kolegów i znajomych, którzy chcieli zostać prawdziwymi inteligentami, nie dało rady i albo rozpili się na śmierć, albo w ogóle poszli na dno. tak że wy nie znacie waszego szczęścia, wam jest łatwo, bo za was pracowali inni.”

Stefan Jaracz (1883–1945) polski aktor

w taki sposób Jaracz uzasadniał swoje pijaństwo.
Źródło: Sławomir Koper, Gwiazdy drugiej Rzeczypospolitej, wyd. Bellona, ISBN 9788311139343, s. 71–72.

„Jest to bowiem z całą pewnością ogólnym prawidłem, że człowiek ucieka się do samobójstwa z chwilą, gdy ogrom cierpień przeważy wrodzony mu potężny popęd samozachowawczy.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

O podstawie moralności

„Wystarczy spojrzeć na Koran: ta marna książka wystarczyła do stworzenia religii światowej, do zaspokojenia od 1200 lat metafizycznej potrzeby niezliczonych milionów ludzi, stała się podstawą ich moralności i znacznej pogardy wobec śmierci, a także potrafiła zagrzać ich do krwawych wojen i dalekosiężnych podbojów. Tutaj odnajdujemy najsmutniejszą i najuboższą postać teizmu. Być może wiele zagubiło się przez przekład, ale nie udało mi się znaleźć w Koranie ani jednej wartościowej myśli.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Man betrachte zum Beispiel den Koran: dieses schlechte Buch war hinreichend, eine Weltreligion zu begründen, das metaphysische Bedürfnis zahlloser Millionen Menschen seit 1200 Jahren zu befriedigen, die Grundlage ihrer Moral und einer bedeutenden Verachtung des Todes zu werden, wie auch, sie zu blutigen Kriegen und den ausgedehntesten Eroberungen zu begeistern. Wir finden in ihm die traurigste und ärmlichste Gestalt des Theismus. Viel mag durch die Übersetzungen verloren gehen; aber ich habe keinen einzigen wertvollen Gedanken darin entdecken können. (niem.)
Świat jako wola i przedstawienie
Źródło: t. 2, rozdz. 17

„Niech smutek będzie dla nas kiedyś miłym wspomnieniem.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

„Różnica między grzesznikiem a świętym polega na tym, że święty ma zwykle ciekawą przyszłość, grzesznik zaś przeszłość.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

Źródło: Przykazania etyki prawniczej…, op. cit., s. 105.

„Umieć milczeć to prawie tyle, co zachować siebie na własność.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

„Chciałbym, aby ludzie zachowali Ziemię w stanie owej cudownej użyteczności dla życia, w jakim ją zastali. Myślę, że byłoby grzechem wobec Wszechświata, gdybyśmy zniszczyli naszą kolebkę.”

Isaac Asimov (1920–1992) amerykański pisarz

Źródło: Dorothy Crook, Perspektywy, tłum. Barbara Komuda, „Fantastyka” nr 1/82, s. 15–16.

„W tym wypadku problem bierze się stąd, że człowiek jest istotą moralną wrzucona w niemoralny wszechświat i skazana na egzystencję, która nieuchronnie się kończy i nie ma innego sensu niż zachowanie gatunku. Nie da się żyć zbyt długo w realnym świecie. W każdym razie istota ludzka nie potrafi. Większą część życia spędzamy, śniąc, przede wszystkim na jawie.”

Carlos Ruiz Zafón (1964)

Postać: Andreas Corelli
Cykl Cmentarz zapomnianych książek, Gra anioła (2008)
Źródło: akt drugi – Lux Aeterna

„Nieustanne starania obliczone na usunięcie cierpienia nie dają nic poza zmianą jego postaci. Pierwotnie jest nią brak, nędza, troska o zachowanie życia. Jeśli udało się wyrugować ból w tej postaci, co bardzo trudne, to natychmiast pojawia się on w tysiącu innych (…). Jeśli nie może pojawić się w żadnej innej postaci, to przychodzi wreszcie w smutnej, szarej szacie przesytu i nudy (…). Jeśli wreszcie uda się tę spłoszyć, to trudno będzie nie wpuścić znowu cierpienia w jednej z poprzednich postaci i w ten sposób taniec zaczyna się od początku.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Świat jako wola i przedstawienie
Źródło: rozdz. LVII, t. 1, tłum. J. Garewicz, Warszawa 1994.

„Zaiste, chciałoby się powiedzieć, że ludzie są diabłami na ziemi, a zwierzęta dręczonymi przez nich duszami.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

„Z reguły stwierdzamy, że radości są znacznie poniżej, boleści znacznie powyżej naszych oczekiwań.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Źródło: Przyczynek do nauki o cierpieniu na świecie

„Odnajdywanie obiektywnej prawdy trzeba klarownie oddzielić od sztuki ukazywania twierdzeń jako prawdziwych.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów

„Ponieważ stan nasz jest taki, że lepiej, by go nie było, zatem wszystko, co nas otacza, nosi tego ślady – dokładnie tak jak w piekle wszystko trąci siarką – albowiem wszystko jest zawsze niedoskonałe i złudne, wszystko, co miłe, splecione z niemiłym, każda rozkosz tylko połowiczna, każda przyjemność sama się niszczy, każdy środek zaradczy, do którego uciekamy się co dzień, co godzinę w biedzie, co chwila nas zawodzi i odmawia służby, stopień, na który wchodzimy, jakże często się załamuje (…), jednym słowem jesteśmy jak Fineasz, któremu harpie kalały każdą potrawę czyniąc ją niezdatną do spożycia.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Świat jako wola i przedstawienie
Źródło: t. 2

„Ludzie zazwyczaj nikczemnieją stopniowo. Co do mojej osoby – wszystka cnota w oka mgnieniu, znienacka opadła ze mnie, jako płaszcz.”

Edgar Allan Poe książka William Wilson

Men usually grow base by degrees. From me, in an instant, all virtue dropped bodily as a mantle. (ang.)
William Wilson
Źródło: Opowieści nadzwyczajne tom II, tłum. Bolesław Leśmian, wyd. Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów, 1913.