(version in original Dutch / citaat van Bilders' brief, in het Nederlands:) Ruisdael is voor mij de ware man der poezië, de echte dichter. Daar is een wereld van droevige, ernstige schone gedachten in zijn schilderijen. Ze hebben een ziel en een stem, die diep, treurig, deftig klinkt. Zij doen weemoedige verhalen, spreken van sombere dingen, getuigen van een treurige geest. Ik zie hem dwalen, in zichzelf gekeerd, het hart geopend voor de schoonheden der natuur, in overeenstemming met zijn gemoed, aan de oevers van die donkere grauwe stroom die ritselt en plast langs het riet. En die luchten!.. .In de luchten is men geheel vrij, ongebonden, geheel zichzelf.. ..welke een genie is hij [Ruisdael]! Hij is mijn ideaal en bijna iets volmaakts.Als het stormt en regent, en zware, zwarte wolken heen en weer vliegen, de bomen suizen en nu en dan een wonderlijk licht door de lucht breekt en hier en daar op het landschap neervalt, en er een zware stem, een grootse stemming in de natuur is, dat schildert hij, dat geeft hij weer.
Source: 1860's, Vrolijk Versterven' (from Bilders' diary & letters), pp. 51+52, - quote from Bilders' diary, 24 March 1860, written in Amsterdam