Jopie Huisman: Year

“Over the years I kept everything and anything from stuff and things that I came across during my life in trade, if they had emotional value to me. Always the simple goods and tools, from the farmers, the blacksmith, the carpenter, the baker and so on. I loved those things most in which I saw reflected the struggle for life very clearly.... old used up shoes, trousers, jackets, hats and children's vests, which I found in the rags, often patched up endlessly.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Door de jaren heen heb ik van alles en nog wat bewaard aan dingen en voorwerpen die ik in mijn leven in de handel tegenkwam, als ze gevoelswaarde voor me hadden. Altijd eenvoudig gebruiksgoed en gereedschap van de boer, de smid, de timmerman, de bakker enzovoorts. Dingen waarin ik de strijd om het bestaan het duidelijkst weerspiegeld zag vond ik het mooist.. ..afgetrapte oude schoenen, broeken, jassen, hoeden en kindervestjes, die ik in de vodden vond, vaak tot in den treure versteld en opgelapt.
Source: Jopie de Verteller' (2010) - postumous, p. 19

Love , Life , Children , Shoe

“I feel responsible, because so many people are leaning against me. Of course I can not take that pole away from them, they will fall over. I can see that those people need it! An ongoing struggle, an ordeal - because, if I say something I have to make it happen. In this way, painting is a religious matter. My paintings create a consciousness that offers comfort... It must appear in the light. Somebody of eighty years old who never ever would think about visiting a museum. Recognition!”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Ik voel me verantwoordelijk, omdat er zoveel mensen tegen me aan leunen. Ik kan die paal natuurlijk niet voor ze wegzagen, dan vallen ze om. Ik zie toch dat die mensen er behoefte aan hebben! Een voortdurend gevecht, een beproeving, want als ik iets zeg moet ik het waarmaken. Schilderen is op deze manier een religieuze aangelegenheid. Door mijn werken ontstaat een bewustzijn, dat troost biedt.. .Het moet voor 't licht komen. Zo'n mens van tachtig dat er nog nooit ook maar één seconde aan heeft gedacht een museum binnen te wandelen. Herkenning.
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

People , Way , Feeling , Thinking

“In 1946 it was the first time I saw a Van Gogh, a painting from his years in France. It was excactly what I had always felt here [in the fields of Friesland]: infinity, the unimaginable. I was bewildered and thought: who has been painting here for God's sake? Pink stripes in a green sky, you can't imagine! Ultramarine and carmine in the soil with a big yellow sun behind it..”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: In 1946 zag ik voor het eerst een Van Gogh, uit z'n Franse tijd. Dàt was wat ik hier [in Friesland] altijd gevoeld had: de oneindigheid, het onvoorstelbare. Ik was verbouwereerd, [en] dacht: wie is hier in godsnaam bezig geweest? Roze strepen in een groene lucht, moet je es nagaan. Ultramarijn en karmijn in de bodem, een grote gele zon erachter..
Mens & Gevoelens: Jopie Huisman', 1993

God , Imagination , Time , Sun

“These are the shoes of old Yde, a bachelor. He has worn them for forty years. He repaired them from below and above, from the inside and the outside. He gave me his shoes, for a bottle of brandy. They protected his feet for forty years. When they broke down, he tore them up and put them back on again. He could have bought new ones, because he already got state pension. But he was married with his shoes.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Dit zijn de schoenen van oude Yde, een vrijgezel. Veertig jaar lang heeft hij ze gedragen. Van onder en van boven, van binnen en van buiten heeft hij ze opgelapt. Ik mocht ze van hem hebben, hij een liter brandewijn, ik de schoenen. Ze beschermden zijn voeten veertig jaar lang. Gingen ze stuk, hij lapte ze op en trok ze weer aan. Hij had wel nieuwe kunnen kopen, want hij trok al van Drees, maar hij was met zijn schoenen getrouwd.
Source: Jopie Huisman', 1981, p. 37

Shoe

“The smaller the world, the better I feel. When the reed is around me, evil has disappeared from the world. I really shall paint the reed next year, I've seriously decided. A small area of reeds with some water under. And then it will appear [on the canvas] exactly in the way it will make one quiet. I will paint it outdoors because I don't have any imagination - by the way, I would find myself very cheeky if I did. I have nothing to add, I have nothing in me and I believe I must be well aware of that because that is my limitation, as a consequence of my temporality.”

Jopie Huisman

translation, Fons Heijnsbroek, 2018
version in original Dutch / citaat van Jopie Huisman, in het Nederlands: Hoe kleiner de wereld, hoe beter ik me voel. Het riet om mij heen, dan is het kwade de wereld uit. Volgend jaar zal ik dat riet schilderen, ik heb het mij heilig voorgenomen. Een stukje riet met een stukje water eronder. En dan komt het er precies zo op dat je er stil van wordt. Ik schilder het buiten, want fantasie heb ik niet en dat zou ik trouwens een grote brutaliteit van mijzelf vinden. Ik heb er niets aan toe te voegen, ik heb niets in mij en ik geloof dat ik dat mijzelf goed bewust moet zijn, want als gevolg van mijn tijdelijkheid is dat mijn beperktheid.
Source: Jopie Huisman', 1981, p. 118

World , Way , Feeling , Imagination